Burgemeester Pauline Krikke verbindt liever dan dat zij debatteert. We moeten er daarom niet vreemd van opkijken als zij nog in haar eerste termijn Yvonne Meulendijk-van Zelderen - die wij beter kennen als de lenige filmactrice Kim Holland - ertoe beweegt om samen met Abdelhamid Taheri, voorzitter van de as-Soennah moskee, een warme wintertrui te gaan breien van de wol van een Texels schaap, dat door een verweesd zwanenpaar is grootgebracht in het hertenkamp van het Zuiderpark.

Pauline Krikke heeft een netwerk van hier tot Tokio, begeeft zich immer goedlachs en redelijk soepel in onbekende gezelschappen en doet dat bovendien altijd met uitgestoken hand. Het is die ruimhartige jovialiteit die VVD’ers bij uitstek tot de gezelligste politici van Nederland maakt. Want politieke haarkloverij, fijnslijperij op de vierkante millimeter, elkaar de maat nemen: dat gaat uiteindelijk alleen maar van de drinktijd af.

Maar ja, soms zijn er toch signalen dat er meer speelt.

Het is vandaag zaterdag, de dag na de vergadering van de gemeenteraad, die donderdagmiddag om vijf uur begon en om kwart over twaalf die nacht welgeteld twee onderwerpen had behandeld: de gruwelijke steekpartij op het Johanna Westerdijkplein en de omstreden as-Soennah moskee. Beide debatten doorstond de burgemeester betrekkelijk eenvoudig; om een aantal redenen, die per onderwerp verschillen.

Ongelovigen

In het geval van de as-Soennah moskee had Krikke zich de ‘netwerkende burgemeester’ getoond door afgelopen maandag met vier bestuursleden van de islamitische stichting om de tafel te gaan zitten en de heren haarfijn uit te leggen dat vrouwenbesnijdenis in Nederland als een misdaad wordt beschouwd en dat we er hier evenmin van zijn gediend om deelname aan de gewapende jihad tegen ongelovigen goed te keuren. Krikke vroeg het moskeebestuur daarvan publiekelijk afstand te doen en dwong ook af dat de moskee niet meer bij de gemeente om subsidie komt vragen. Met die buit alvast in de zak sprak zij donderdag de raad toe, die dan ook tegemoet kwam aan de wens van de burgemeester om wel in gesprek te blijven met de moskee en deze binnenboord te houden.

En over de nieuwe wet die zij in relatie tot de (ongewenste) buitenlandse financieringen van moskeeën op 30 april per brief aan de vier verantwoordelijke ministers heeft voorgesteld, meldde Krikke donderdag aan de raad dat zij er inmiddels al met minister Wouter Koolmees (Sociale Zaken) over heeft gesproken en dat een tweede gesprek met Koolmees en zijn collega-minister Sander Dekker (Rechtsbescherming) binnenkort zal volgen. Hier liet opnieuw de onbetwiste netwerker zich zien; voor Krikke is het op het Binnenhof bijna binnen zonder kloppen.

Politieke debatten in het licht van de schijnwerpers lijken haar minder op het lijf geschreven. In het debat over de steekpartij op het Johanna Westerdijkplein was de burgemeester donderdag krampachtig, op het houterige af. Zij had bovendien het geluk dat de grootste partijen in de raad (Groep de Mos, VVD, D66 en GroenLinks) momenteel met elkaar een coalitie proberen te vormen en daarom geen scoringsdrang toonden, laat staan dat zij uit waren op de scalp van Krikke. Dat zij door het stof zou zijn gegaan, zoals kranten gisteren schreven, is dan ook een kwestie van interpretatie. Wat Krikke zei, was dat zij het zich “aantrekt” dat “achteraf” over de communicatie op 5 mei, de dag van de steekpartij, “onduidelijkheid was ontstaan.” Woorden tot op de gram afgewogen.

Doorvragen

Van de toekomstige coalitie bleef alleen Hanneke van der Werf (D66) vastberaden doorvragen, samen met Daniëlle Koster (CDA) en Pieter Grinwis (ChristenUnie/SGP). Waarbij Grinwis het vooral thematisch had ingestoken. “Waarom hebben bestuurders altijd de neiging om meteen te deëscaleren, waar het wekken van vertrouwen bij het publiek waarschijnlijk een betere optie is.” Van der Werf en Koster wilden onder meer het naadje van de kous weten over het geklungel met ‘het briefje over Malek’, dat bij de ‘driehoek’ (burgemeester, hoofdofficier en politiechef) onbekend was toen het eerste communiqué op 5 mei de deur uitging. Krikke leidde beide raadsleden echter vaak een doodlopende straat in, door zich of te verschuilen achter het Openbaar Ministerie, of door te melden dat zij over de AIVD niks kan en mag zeggen. Met een paar aangenomen, door Krikke gesteunde, veelal symbolische moties kwam de burgemeester schadevrij uit het debat; de motie van wantrouwen van de PVV, die op het debat had aangedrongen en er ook donderdag met gestrekt been in ging, was toen al met 41-2 verworpen.

Burgemeester Krikke staat zich voor op openheid. “Ik ga niet als een gesloten oester door de stad trekken,” zei zij donderdag. Daar ligt haar kracht: deuren openen, verbindingen leggen, netwerken, met bewoners spreken, geruststellen, arm om de schouder - en als zij ziet dat het nodig is even pragmatisch en snel de grootste urgenties binnenskamers oplossen. Pauline Krikke is een verbinder, geen debater. Politieke debatten op het scherp van de snede zijn niet haar ding, die zit zij liever voor (wat ze prima doet) of is zij liever voor (zoals bij de as-Soennah moskee).

(tekst: Frank Hitzert) (Pauline Krikke bij de opening van de daktuin van WTC The Hague; foto: WTC The Hague)