Een ‘kraakheldere’ wilsverklaring kan bij wilsonbekwaamheid leiden tot het verlenen van euthanasie. Volgens de Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde (NVVE), die dit al langer bepleit, bevestigt het Medisch Tuchtcollege dit met zijn uitspraak van gisteren. Ook vindt de NVVE het belangrijk dat het college zwaar heeft meegewogen dat de arts naar eer en geweten en in het belang van de patiënt heeft gehandeld.

Het tuchtcollege berispte een verpleeghuisarts voor een onzorgvuldig uitgevoerde euthanasie. De zaak belicht een dramatisch en actueel dilemma. De NVVE (167.000 leden) krijgt heel veel vragen over euthanasie bij dementie en de waarde van de wilsverklaring. Veel mensen willen absoluut niet in de situatie terechtkomen dat zij bij gevorderde dementie hun wensen niet meer kenbaar kunnen maken. De NVVE helpt daarom jaarlijks duizenden mensen met het invullen van hun wilsverklaring. In de nu behandelde zaak was de wilsverklaring niet duidelijk genoeg geformuleerd. De NVVE wijst erop dat een wilsverklaring niet altijd een garantie is dat euthanasie wordt verleend, maar een kraakhelder geformuleerd document kan – zo bevestigt dus het tuchtcollege – wel degelijk doorslaggevend zijn. Het is daarnaast van belang dat mensen hun wilsverklaring geregeld met hun (huis)arts bespreken en actualiseren.

De nu door het tuchtcollege besproken zaak is nog in onderzoek door het Openbaar Ministerie. De NVVE hoopt dat het OM zich vooral richt op de intenties die arts en patiënt hebben als euthanasie bij wilsonbekwaamheid aan de orde komt. NVVE-directeur Agnes Wolbert zegt dat zorgvuldigheid niet alleen gaat over regels, maar ook over de verstandhouding tussen arts en patiënt. "Wij vinden dat ook het Openbaar Ministerie belangrijke aspecten als empathie en invoelbaarheid zwaar moet laten wegen.’’