De eerste zoen, de eerste sigaret, de eerste wildplas: de 1300 monumentale bomen van Den Haag zouden prachtige verhalen kunnen vertellen over wat zij de afgelopen honderden jaren onder hun groene kronen hebben meegemaakt. Helaas geldt dat niet meer voor de witte paardenkastanje met het monumentale kenmerk O2218 in het Zuiderpark bij de Marie Heinenweg. We vonden de boom al wat bleek en stil geworden. Die indruk klopt. De kastanje is levensmoe en op sterven na dood.

Deze witte paardenkastanje - de Aesculus hippocastanum - vertoont meerdere gebreken; hij is al ruim de helft van zijn kroonvolume kwijt en de stam is op meerdere plaatsen ernstig aangetast door dikrandtonderzwam. In 2014 is de boom nog drastisch gesnoeid in een poging hem weer tot leven te wekken, maar helaas: hij wil echt niet meer en is alleen maar verder verzwakt. Het risico op stambreuk neemt toe en omwaaien is niet langer uitgesloten.

De Adviesraad Monumentale Bomen en de groenbeheerder hebben intussen positief geadviseerd: de kastanje mag op korte termijn worden gekapt. Op één punt verschillen beide echter van mening: waar de adviesraad graag dezelfde kastanje-soort teruggeplaatst ziet worden, daar adviseert de groenbeheerder anders. “Omdat het hier een individuele kastanjeboom betreft die geen onderdeel uitmaakt van een grote groep kastanjebomen, is vanwege de gevoeligheid voor de kastanjebloedingsziekte door de groenbeheerder geadviseerd om de boom te vervangen door een scharlaken eik (Quercus coccinea ‘Speldens’),” schrijft de gemeente, die dit advies nu overneemt. Steekhoudend argument, zonder twijfel, maar leuk is anders, want vervangen worden door een scharlaken eik, wens je niet één monumentale kastanje toe.

(uit privacy-overwegingen en om O2218 een rustig heengaan te gunnen, hebben we een andere, nog levenslustige kastanje gevraagd voor de foto te poseren)