Niet eerder heb ik zo’n bloedstollende voetbalwedstrijd meegemaakt als de play off-finale tussen ADO en Excelsior. En niet eerder ben ik met zo’n kater naar huis gegaan. Natuurlijk hoopte ik dat ADO terug zou keren in de Eredivisie. Ook al was het wel lekker dat we het afgelopen seizoen heel wat vaker met het overwinningsgevoel het stadion konden verlaten dan de jaren daarvoor. 

Maar in de Keuken Kampioen-divisie doe je toch een beetje voor spek en bonen mee. Slechts af en toe kun je een uitwedstrijd op ESPN volgen, meestal moet je het stellen met een schakelprogramma. Ook de overige media hebben nauwelijks aandacht voor wat er op dit niveau gebeurt.

Ik had de ADO-spelers die promotie dan ook van harte gegund. Veel jongelui afkomstig uit de eigen opleiding. Meteen aan het begin van het seizoen was al zichtbaar hoe gretig ze waren. Aanvallen en jagen, zoals we in tijden niet hadden gezien. En met name de routiniers Ricardo Kyshna en Daryl Janmaat had ik die snelle promotie gegund, gewoon omdat deze heren met een respectabele staat van dienst zich niet te goed voelden om een trede lager te gaan spelen. 

Thomas Verheydt

Maar wie ik de stap omhoog bovenal had toegewenst, was Thomas Verheydt; de boomlange held die afgelopen seizoen van Almere City naar naar zijn jongensdroom ADO Den Haag overstapte. Verheydt scoorde - met steun van Sem Steijn en Boy Kemper - meer voor ADO dan (bij wijze van spreken) alle voorgaande spitsen bij elkaar. Zelfs de legendarische Rus Dmitri Boelykin en goaltjesdief Michiel Kramer blijven ver achter bij wat Thomas Verheydt bij ADO liet zien: 30 goals in de reguliere competitie, 3 goals in de play-offs en ook nog 4 in de beker-competitie.

Verheydt oogt als de kruising tussen Viking-koning Ragnar Lodbrok en Het Monster van het Laakkwartier. Die laatste behoeft misschien enige toelichting. Het was de bijnaam van de ruim twee meter lange Ton Hoogduin, een platte Hagenees en ADO-hooligan die landelijk bekendheid kreeg als ‘lijfwacht’ van extreem-rechtse politici als Joop Glimmerveen en Hans Janmaat. Wie hem beter kende - zeker nadat hij zijn wilde haren kwijt raakte en afstand nam van al te rechts-radicale zaken - zag dat Hoogduin een vriendelijke man was die zich dagelijks ophield in de sportschool en daar ook al op zijn 52ste zijn laatste adem zou uitblazen.

Thomas Verheydt heeft een vergelijkbaar afschrikwekkend postuur. Wellicht dat hij daarom min of meer vogelvrij is voor de tegenpartij. Wat Verheydt al niet heeft moeten incasseren aan duwen, schoppen en uitgestoken benen. Zelden krijgt hij echter van een scheidsrechter een vrije trap mee. Allemaal lijken ze te denken dat deze Hulk tegen een stootje moet kunnen. En die enkele keer dat het Verheydt echt teveel wordt en hij zijn onvrede aan de arbiter overbrengt of zelfs revanche neemt, krijgt hij prompt een gele kaart.

Scouts

Voetbal-journalist Hans Kraay signaleerde onlangs scouts uit zowel het Midden-Oosten als Azië op de tribune om het fenomeen Thomas Verheydt te zien spelen. Volgens Kraay mag Verheydt gratis naar het buitenland vertrekken. Mocht er belangstelling van een Nederlandse eredivisieclub zijn, dan moet er 200.000 euro op tafel komen.

Als ADO de wedstrijd tegen Excelsior niet volledig had verknald en weer terug in de Eredivisie was gekomen, hadden we geboren Hagenaar Thomas Verheydt denk ik komend seizoen opnieuw in het groen-geel gezien. Nu hoop ik dat hij zo verstandig is om op zijn 30ste voor de centen te kiezen. Een paar jaar flink cashen in het buitenland. 

Verheydt is een heel beperkte voetballer, maar in Azië of het Midden-Oosten kan hij met zijn verwoestende kopballen een ware sensatie worden. Dat is dan jammer voor ADO, maar de club kent zelf ook geen enkele loyaliteit. Daar weten Ricardo Kishna, John Goossens, keeper Robert Zwinkels en nog een heleboel anderen alles van.

En verder is het maar beter om over alles wat aan ADO raakt, een tijdje te zwijgen.