Ooit heb ik tegen een 'onderwijsdeskundige' gezegd hem mijn klas uit te trappen als hij achterin zou gaan zitten om achteraf mijn lesgeven met me door te nemen. Denk dat ik nu op het matje zou zijn geroepen of een schorsing zou krijgen.

Mijn school (openbaar) had het lumineuze idee opgevat om ons docenten te scholen in omgang met moslims. Nu deden we dat al jaren om de eenvoudige reden dat wij met onze locatie in Rotterdam West de tweede generatie opvingen, die om begrijpelijke redenen niet naar het bijzonder onderwijs gingen. We vonden er onze eigen weg in. Ik heb zelfs uit belangstelling de Koran en delen van de Hadith bestudeerd en daarnaast vele - niet belerende - gesprekken met religieus geïnspireerde leerlingen gevoerd. Meerdere collega’s hebben dat gedaan en het is eigenlijk ook logisch dat je zoiets doet als je hart voor je vak en je leerlingen hebt.

Hulp en advies

Toen ze vrij laat op het ministerie doorkregen, dat wij in Rotterdam als eerste de kolen uit het vuur moesten halen, gingen ze ons “helpen”. Daartoe hadden ze een blik “experts” opengetrokken, die ons moesten gaan uitleggen wat we in al die jaren fout gedaan hadden. Die experts hadden ons (ervaringsdeskundigen en hoog opgeleid) nimmer om advies of raad gevraagd. Zij wisten vanachter hun werktafel op het ministerie precies hoe het zou moeten. Hun “advies” was gratis en dus wilde mijn schoolleiding er graag gebruik van maken.

Beledigend

Nu hadden we al eerder “deskundigen” over de vloer gehad, die ons teisterden met nieuwe didactische inzichten en plannen, die allemaal absoluut onwerkzaam in onze situatie bleken. Wij bleven liefst gewoon lesgeven en naar goede resultaten streven; iets dat de experts verdacht en niet verstandig vonden. Hoezo stilzitten, mond opendoen als het gevraagd wordt en huiswerk maken? Dat deden ze op de Vrije school in Hilversum toch ook niet?*

Het feit dat ik na zes jaar werken in praktijk geschoold moest worden ervaarde ik als beledigend en dat ventileerde ik dus op een Rotterdamse manier. Ik zei nog net niet: “Muil houden en oppleuren”, maar ik benaderde het wel.

Wiersma

Als je een omelet wilt bakken, zal je eieren moeten breken. Eindelijk een jonge man met lef op dat super softe ministerie dacht ik, nadat Wiersma VO en BO minister werd! Ook de ontkoppeling met het academisch onderwijs beviel me. Denk echter dat in de onderwijswereld de wenkbrauwen gefronst werden. Een VVD-er is in die kringen al verdacht: klinkt ongeloofwaardig maar waar. Iemand, die het zo broodnodige principe: ”Wie niet horen wil, moet voelen,” op dat ingeslapen ministerie zou gaan toepassen.

Maar helaas het is slecht kersen eten met onwillige honden. De messen werden geslepen en de voelhorens uitgezet.

“Misschien iets van discriminatie te vinden?”
“Als student niet helemaal genderbewust?”
“Misschien hand op de schouder van een buurmeisje gelegd?”

Hoe dan ook Barbertje moest hangen en toen kwamen de driftbuien voorbij. Ze waren tot dan geen belemmering voor zijn carrière. Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is en dit vogeltje was precies gebekt voor het ministerie van onderwijs. Dat daar een keer de bezem door moet, is gevoeglijk bekend. Helaas, de nieuwe bezem is gebroken.

Opvolger

Op datzelfde ministerie is multimiljonair en lasteraar van Fortuyn, Paul Pot Rosenmüller met gejuich binnen gehaald als voorzitter van de VO-raad: extreem antidemocratisch verleden ten spijt. Helaas voor de ambtenaren zit GL niet in het kabinet. Dan maar een andere liefst kleurloze kandidaat, die niet weet hoe de hazen lopen; Sofie Hermans misschien? Zou de problemen in de VVD-fractie wel oplossen en zij krijgt een mooie functie elders.

Arme onderwijswereld, arme kinderen, jullie verdienen beter. Jullie verdienen een doorbijter als Wiersma, want stinkende wonden genees je niet met zachte heelmeesters.

* Na de introductie van een wereldvreemd nieuw didactisch plan vroeg ik of het al in de praktijk getoetst was. Inderdaad: op de Vrije School in Hilversum!!