Hoe vaak heb ik het al gevraagd, en hoe vaak zal ik het nog moeten herhalen: graag bankjes en toiletten op stadsplekken waar ouderen komen.

Het is een simpele vraag, maar de noodzaak ervan wil kennelijk maar niet tot de beslissers doordringen. Alleen daarom al is het een bloody shame dat er zó weinig ouderen in de landelijke- en plaatselijke politiek hun stem doorgedrukt krijgen. Maar ik geef niet op.  

De lol van nog een beetje maatschappelijk leven voor ouderen is in handen van een jongere generatie die zich helaas pas zal realiseren hoe belangrijk dat beetje is als ze zelf zo oud is. Maar dan is het wel te laat.

Ik ken tientallen voorbeelden die bevestigen dat gezonde jonge beslissende mensen geen flauw idee hebben waar ouderen behoefte aan hebben zonder dat jongeren weten dat die behoefte bestaat. Bijkomstig nadeel: die ouderen doen er hun waffel uit schaamte niet over open. Waarmee ik dit wil zeggen: ik wil het de jeugd niet eens kwalijk nemen. Maar ik wil het wel veranderd zien.

Ouderen moeten nu eenmaal vaker plassen dan jongeren. Ouderen nemen wandelend ook sneller een blaasje dan de kinderen die ze hebben verwekt. Ouderen zijn sneller moe. Ouderen die nog autorijden moeten zich in het centrum van de stad een ongeluk zoeken naar een beschikbare parkeerplaats. Ouderen worden op oversteekplaatsen niet alleen door auto’s, maar ook door scooters en fietsers van de sokken gereden.

Autorijdende ouderen met een invalidekaart krijgen van mij een hug als ze in het centrum van de stad binnen een half uur een vrije plek hebben gevonden. Ouderen worden op een buitengewoon vriendelijke manier volledig over het hoofd gezien. Breek me de bek niet open. En please, ontken het niet. 

Dus geef die ouderen - om te beginnen – als ze wekelijks naar de markt of een park willen in elk geval de veiligheid dat ze kunnen plassen wanneer ze moeten en schenk hun ook overal een bank om even uit te rusten.

Ellen Verkoelen is fractievoorzitter van de Jongere Ouderen Unie in Rotterdam en Zuid Holland (voorheen 50Plus).