Nog even geduld en dan hebben we wat moois. Instellingen gaan de werkende handen ineen slaan en per 2024 moet er enorm veel Indisch erfgoed online doorzoekbaar zijn. Het plan is: 1930 en later. Er is een vacature voor de programmacoördinator die het overzicht moet vinden en vasthouden, ik denk nu al: good luck daarmee.

Want in Nederland hebben we heel veel Indisch erfgoed, alleen ligt het overal en nergens. Bij archieven, bij organisaties, bij mensen op zolder en verder op vooralsnog geheime locaties. Iedereen die begrijpt wat het betekent of er gevoel voor heeft, zet een hekje rondom de eigen collectie. Er is dan bijvoorbeeld een ingewikkelde aanvraagprocedure om iets te mogen inzien of de collectie staat wel online maar alleen in vage bewoordingen en als je het wilt raadplegen is het wegens Corona niet meer en nog niet mogelijk. En elke organisatie en ieder persoon zit achter datzelfde hekje met de armen over elkaar gevouwen, in afwachting van hetgeen die  programmacoördinator gaat vragen.

Alleen mensen met engelengeduld zullen dus solliciteren.

In het nieuwsbericht over de komende digitale schatkamer stond dat het Indisch erfgoed betrof van 1930 en erna. Bestond Indië voor 1930 soms niet? Er zijn veel families die generaties lang in Indië woonden en juist die vroege voorouders zijn zo interessant. Dan zie je hoe mensen uit de meest uiteenlopende landen naar de oost trekken, zich daar vestigen en per generatie meer één worden met het land, diepere wortels krijgen. Zo ontstaan familiegeschiedenissen. Die zijn niet af te kappen bij 1930. Ja, nee, ergens moet een grens gesteld worden, toch? Dat is waar. Misschien bij 1700. Of iets daarvoor.

Dat de organisatie misschien zelf ook beseft dat het jaartal wat laat is, blijkt uit een voorbeeld van te digitaliseren stukken. Het project begint met een digitalisering van de scheepsjournalen van de Rotterdamse Lloyd over een periode van 1880 tot en met 1969. Dat laatste roept meteen vragen over privacy op, ook weer iets voor de aanstaande  programmacoördinator. Maar dat vroege jaartal geeft hoop voor het verdere project. Ik kijk er zelf reikhalzend naar de scheepsjournalen uit om te weten wanneer er een zeebaboe overboord sprong. Dat staat daarin. Over zeebaboes hoop ik nog eens een boek te schrijven, als ik meer informatie heb. Hun verhalen gaan ver terug voor het officiële 1930 van dit project, en misschien geldt dat ook voor uw familiegeschiedenis. Indië bestond al zo lang voor 1930, die tijd hoort er ook bij.

https://www.indischeschrijfschool.nl