Op de staatstelevisie zag ik onlangs een lugubere uitzending over de gewoonte op sommige eilanden in Indonesië om de doden niet te begraven, maar in een aparte ruimte te bewaren en nog regelmatig met hen te communiceren: Geen prettige beelden. In West Papoea was het bij sommige stammen de gewoonte om een stukje van een overleden familielid te consumeren om zo een blijvende band te creëren.

Beide uit voorouderverering  voortkomende gebruiken – religieus dus - zijn in ons land verboden.
Niemand zal daar tegen protesteren, ook de nakomelingen van de 300.000 mensen die uit Nederlands Indië werden verjaagd niet.

Met de komst van vele Hindoestanen in ons land hebben we de wet op de lijkbezorging veranderd. Hindoes willen bij de crematie van een overledene aanwezig zijn; iets dat tot dan toe verboden was, maar waar de nutteloosheid snel van werd ingezien. Nu mag dat wel.

Kortom bij het hanteren van de vrijheid van godsdienst wordt door de wetgever de redelijkheid ruimschoots in acht genomen. Als je op straat wilt lopen in een tent, dan mag dat volgens de wetgever, alleen niet in publieke ruimtes. Ook een bivakmuts en een integraalhelm mogen daar niet gedragen worden. Is het erg, dat sommigen op bepaalde plekken niet mogen dragen wat ze willen? Net als naaktlopen ook vrijwel nergens is toegestaan.

Natuurlijk is dat niet erg. In een samenleving als de onze moeten nu eenmaal concessies gedaan worden aan de gevoelens van anderen.

Dat laatste ligt moeilijk bij moslims. Zij wensen uit religieuze overtuiging geen enkele concessie te doen. Het staat namelijk in hun Heilige Boek duidelijk beschreven dat gelovigen (moslims) beter zijn dan ongelovigen en dat het zelfs een plicht is ongelovigen te bestrijden; geestelijk en desnoods fysiek.

Vandaar dat door islamitische landen de universele rechten van de mens niet worden erkend (Caïro-verklaring); ze zijn immers door ongelovigen opgesteld en gaan uit van het voor hen verkeerde standpunt dat moslims en anderen gelijkwaardig zijn.

Dat is ook de verklaring voor de in onze ogen inconsequentie dat in Islamitische landen religieuze minderheden op alle mogelijke manieren worden tegengewerkt, maar dat ze zelf als minderheid in niet islamitische landen voortdurend om het minste of geringste brullen dat ze worden gediscrimineerd. Hun profeet Isa heeft daar in Mattheus 7:5-3 al zeer treffend het één en ander over gezegd.

Er is méér nodig

Wat mij betreft is er nu één schaap over de dam en gaan er meer volgen.

Verbod op het besnijden van kinderen en een verbod op onverdoofd slachten.

Een verbod om in scholen en moskeeën te  citeren uit soera’s waarin opgeroepen wordt tot geweld tegen andersdenkenden, homo’s en het slaan van vrouwen ter correctie.

Ook citeren verbieden uit de soera’s waarin vrouwen, die zich niet aan sommige gebruiken houden, als een soort wild worden beschouwd en met hoeren worden vergeleken Juist die opvatting zaait veel ellende op straat. Of zou het toeval zijn dat juist meestal moslimjongeren sissen op straat en handtastelijk zijn in zwembaden?

Nee, voor mij is er nog een hoop werk te verzetten. En misschien ben ik dan wel een beetje intolerant tegen 300 vrouwen in Nederland, maar ik wil dat de rest beschermd wordt. Dat door hun halsstarrige houding van “kijk mij eens een geweldige moslima zijn” andere vrouwen niet gedwongen worden hun voorbeeld te volgen. In die kringen bestaat namelijk een verstikkende sociale controle! Daarom: Tot hier en niet verder! (Job 38: 11)

De grote filosoof Karl Popper zei het al. “Onbeperkte tolerantie moet leiden tot het verdwijnen van tolerantie. Als we ongelimiteerd tolerant zijn, zelfs jegens hen die zelf intolerant zijn, als we niet bereid zijn een tolerante samenleving te verdedigen tegen de aanvallen van de intolerante medemens, dan zal de tolerante mens te gronde gaan, en met hem de tolerantie."

Denk dat de meeste moslims nooit van Popper hebben gehoord. Hij was ongelovig; erger nog Joods!