Om ondernemers die buiten de boot vallen een stem te geven, hebben we het meldpunt [email protected] in het leven geroepen. Lees hier waarom.

Naast de impact op de volksgezondheid zijn ook de economische gevolgen van de coronacrisis gigantisch. De versoepeling van het openen van de terrassen en het toestaan van maximaal 30 personen in de horeca zijn mooie eerste stappen maar absoluut nog niet zaligmakend. Daarbij hebben zowel de landelijke- als de lokale overheid nog geen klare wijn geschonken over de richtlijnen. Zo mogen gezinnen thuis wel samen op de bank zitten maar moeten ze op het terras 1,5 meter uit elkaar zitten. Dat is niet uit te leggen en het is volkomen onwerkbaar. Langs deze weg roepen we wethouder Bredemeijer dan ook op om onze ondernemers heel snel duidelijkheid te bieden, 1 juni is dichtbij. 

Code rood

Dat de deur nu langzaam van het slot gaat is positief en goed nieuws voor al die horecaondernemers die staan te trappelen om weer aan de slag te gaan. De mate waarin zij weer aan de slag mogen is echter bij lange na niet voldoende om de exploitatie weer op orde te krijgen. Zonder aanvullende hulp worden bedrijven zelfs rechtstreeks de afgrond ingejaagd. De weg naar de oude situatie is namelijk nog lang en ongewis en dreigt voor velen een doodlopende weg te worden als de steunpakketten niet verlengd worden. Ook onze Haagse ondernemers rijden al maanden in de denkbeeldige dichte mist. Als de mist meteorologisch gezien zo dicht zou zijn, dan had het KNMI al lang en breed ‘code rood’ afgegeven. Want de zorgen zijn fors.

Buiten de boot

Grote zorgen hebben we over de al eerder genoemde hulppakketten waar belofte en werkelijkheid ver uit elkaar liggen. De compensatie van 90 procent van de loonkosten voor ondernemers die kampen met een substantieel omzetverlies (NOW), klopt simpelweg niet. In de praktijk gaat het vaak om maximaal procent van de salarispost omdat gemiddeld een lagere opslag wordt gebruikt. Daarnaast wordt er gesteld dat 95 procent van de ondernemers onder de landelijke hulpregelingen valt en dus geholpen wordt. Ook dat is ver bezijden de waarheid. Het is misschien maar 40 tot 50 procent van de ondernemingen. Alle seizoenbedrijven zoals campings, vakantieparken, strandtenten maar ook starters die de afgelopen maanden zijn begonnen, vallen namelijk buiten de boot. Neem alleen onze strandtenthouders al. Omdat zij seizoensbedrijven zijn en geen cijfers en loonkosten over de maand januari kunnen aanleveren, vallen zij keihard buiten de boot bij de NOW regeling. 

De Stad aan Zee laten we niet afzinken

Als stad aan zee met 11 kilometer kustlijn is de groen-gele economie uniek en nauw verweven met de badplaatsen Scheveningen en Kijkduin. Deze plaatsen drijven zelf voor het grootste deel op het toerisme, zij hebben die economie gewoonweg nodig. Ruim 1 op de 10 Hagenaars dankt zijn of haar baan al direct aan de vrijetijdseconomie. In de bankenwereld zou men zeggen; ‘too big to fail’.

Bij niks doen, dreigen onze badplaatsen af te zinken naar de bodem van de Noordzee en de werkgelegenheid zinkt mee. Daarom ook de oproep aan het Haagse stadsbestuur. Sta voor deze strandondernemers, hun gezinnen, hun medewerkers en daar de gezinnen van. Het zoute zeewater staat ze inmiddels tot ver boven de lippen en ondernemers dreigen alles te verliezen waar ze jarenlang voor gewerkt hebben.

Knok voor onze stad aan zee. Bevries als gemeente daarnaast de pacht van de strandtenten. Uitstel van betaling is onvoldoende, een sigaar uit eigen doos en zal uitstel van executie blijken. Geef de strandtenten ook de mogelijkheid om het paviljoen eenmalig in de winter te laten staan. Daarmee besparen ze de vele tienduizenden euro’s van het op- en afbouwen en krijgen ze de broodnodige lucht. Laat onze kustplaatsen niet zinken, ze zijn van onschatbare waarde! 

Valt u als ondernemer ook buiten de boot? Laat het ons dan weten via [email protected]. Wij willen met uw verhaal de vuist maken waarmee we bij het Rijk op de tafel kunnen slaan. Hoe groter de vuist, hoe harder we op die tafel kunnen slaan.