Gang Aboe zag alle bordeelbezoekers komen en gaan. Dat was niet fijn voor degenen die in de buurt woonden. Want het bordeel was druk. Ik las het Bataviaasch nieuwsblad van februari 1887:

“Het beruchte bordeel van Mevrouw Kienkiep in de gang tegenover Gang Aboe (gang Patjenongan) verheugt zich tegenwoordig in een zoo ongekende welvaart, dat het er 's avonds tot diep in den nacht wemelt van Chineezen en Europeanen; de eerste hoofdzakelijk om er te schuiven in gezelschap van de aldaar aanwezige bayadères; de tweede om bezoeken afteleggen bij de dames, die, naar gelang het aantal gasten toeneemt, als uit den grond verrijzen, vermits een gedeelte dier schoonen, voor eventueele oproeping, disponibel blijft in de omgeving van Mevrouw Kienkiep's serail. Is het der politie ernst om ingezetenen voor burengerucht en overlast te vrijwaren, dan zoude zij met de opruiming van dat lusthof der Europeesche buren een groote weldaad bewijzen.”

Dus niet alleen een bordeel, maar ook nog eens een opiumkit. Wat zal mevrouw Kienkiep goed verdiend hebben. Reclame hoefde ze niet te maken want haar toko was al 'berucht'.  Iedereen had ervan gehoord.

Ja, in 1887.

Toen wel.

Hoe kom je aan informatie over iets dat ver-ver weg is in de tijd, en er is niemand meer om het aan te vragen?

Antwoord: zelf op zoek gaan.

Ik wilde alles weten over mevrouw en het bordeel maar wat is daar nu het typische van,  nergens wat te vinden. Antwoorden liggen nou nooit eens in een mapje op een archiefplank.

Ik moest dus eromheen gaan zoeken.

Verken de wereld om de leegte, en u zult de leegte beter begrijpen.

Delpher gaf verder weinig informatie over mevrouw.  Het Centrum voor Familiegeschiedenis evenmin. Elders: nul.

Even verder denken.

Waar lag het bordeel?  De krant: “in de gang tegenover Gang Aboe (gang Patjenongan) “.  Dus ik dacht, hoe zou het daar zijn.

Er gebeurden vreemde dingen maar een slechte locatie was het evenwel niet.

In 1884 is er advertentie van een vendutie ten bate van Nona Péh. Dan is het adres Gang Kienkiep. Dat werd een paar jaar vermoedelijk de bijnaam van de boordeelhoudster.

De verkoop laat de levensstijl zien.

Duur, Europees, en 'nagenoeg nieuw' - dus het vertrek moet plotseling zijn geweest.

Intussen bleven er vreemde dingen gebeuren.

Ik vermoed dat mevrouw de bordeelhoudster in 1886 ook de advertentie in de krant zag. En toesloeg. Het jaar erna komt het bordeel dus als hiervoor geciteerd in de krant.

Waar hou je op als je iets graag wilt weten? Ik kon ook in adresboeken kijken om uit te vinden wie er allemaal woonden, of in medische lectuur op zoek gaan naar beschrijvingen van enge Venusziekten (weet) maar ik vond praktische informatie in de 'Verzameling van reglementen en keuren van politie. benevens verschillende andere politiebepalingen voor de residentie Batavia.'

Batavia: Alberecht & Co, 1888

De eerste  artikelen over bordelen en 'openbare vrouwen' gaan oer de registratie daarvan bij de gemeente. En waartoe? Zeker om allerhande boetes te kunnen betalen, want de reglementen reppen daar gretig over. 

Al met al kan ik me wel voorstellen dat mevrouw Kienkiep juist in Gang Aboe haar intrek nam. Weinig toezicht, dat had de recente geschiedenis wel bewezen. Ideaal voor een illegaal bordeel met opium- die combinatie was overigens ook al verboden.

Huizen die aldoor-aldoor te huur stonden.

Ze zag een kans en die nam ze.

En zo leerde ik haar toch een beetje kennen.

https://www.indischeschrijfschool.nl