Ouderen hebben meestal grotere woningen en dat is een doorn in het oog van woningzoekende jonge gezinnen. Maar die ouderen zijn in die grote huizen blijven wonen omdat in de meeste gevallen hun kinderen er nog in zijn opgegroeid. De warme herinnering aan die tijd stimuleert het verhuizen daarna niet. Zo gaat dat in het leven.

Dat die ouderen op hogere leeftijd nog steeds op datzelfde adres wonen heeft echter ook een andere belangrijke reden. Er blijkt geen alternatief te zijn. Nog groter gaan wonen is geen optie en kleiner wonen doen ze alléén als de nieuwe locatie veilig is, gelijkvloers of met lift, het liefst ook levensloopbestendig, dus ouderenproof en vooral ook betaalbaar. Bovendien willen ouderen alleen verandering als ze volledig worden ontzorgd, zowel binnens- als buitenshuis.

Ouderen moeten in feite dus verleid worden om te verhuizen. Dat kan dus alleen maar met een interessante aanbieding. Maar die moeten we vanwege een stevige achterstand in creatief denken wel eerst bouwen. En natuurlijk niet in the middle of nowhere, maar gewoon tussen jonge mensen. Dat is het beste medicijn: Oud zijn, maar jong blijven. Een ouderenhuisvesting vlak bij gezinnen, vlakbij bij sportvelden en ook daar waar openbaar vervoer en horeca is. Een zorgcentrum in de buurt, makkelijk bereikbare voorzieningen, zeg maar een ‘hub’ om de hoek, om het in moderne bewoordingen te zeggen. En vooral graag geluiddicht wonen, zodat iedereen zich naar eigen inzicht en tijd ‘s avonds kan terugtrekken en de oudjes geen last hebben van de padellende jonkies en de jonkies niet van snurkende oudjes.

Ouderenhuisvesting anno 2024 is innovatief en ondersteunend. Er moet gezorgd worden voor het licht, voor de medicijnen, er moet iemand zijn in het geval de tv hapert en er zal op verzoek voor de ouderen moeten worden gekookt. Eigenlijk snakken wij ouderen naar het vroegere bejaardenhuis, maar dan niet betuttelend. Een bejaardentehuis in een hypermodern jasje. Geheel aangepast aan de moderne veteraan, die we via kunstmatige intelligentie gaan helpen. “Computer: licht in de woonkamer aan, en warm de maaltijd op”, ik hoor het de moderne senior al roepen. Het is de enige manier om haar of hem uit dat veel te grote huis te krijgen.

Ik pleit dus voor een stevige noodwet om de woningnood voor in het bijzonder de ouderen uit het slop te halen, want dát is pas een echte crisis.