Haags zuur

6 July 2020, 10:45 uur
Columns
mainImage

‘We stonden er vaak niet best op.’ Natuurlijk mocht het ultieme cliché over het afgelopen politieke jaar niet ontbreken in de week dat wij burgemeester Remkes uitzwaaiden. Het jammere van dit soort dooddoeners is dat er vaak een kern van waarheid in schuilt. Ook in het heden, helaas. Je hoefde maar de raadsvergadering van afgelopen dinsdag te volgen.

Een financieel verantwoordingsdebat over 2019 laten uitmonden in een soort kooigevecht: laat dat maar aan de Haagse gemeenteraad over. De hoofdrol was ditmaal voor PVV-voorman Sebastian Kruis. In zijn kruistocht om de ‘hypocrisie van links’ bloot te leggen, kreeg hij het voor elkaar om het debat totaal te laten ontsporen. Zo wilde Kruis de raad laten stemmen over de stelling dat een aantal partijen hun fractievoorzitters moeten vervangen door ‘iemand van kleur’. De plaatsvervangend voorzitter besloot uiteindelijk dat de motie die niet in stemming zou worden gebracht. Iets wat nagenoeg nooit voorkomt in de gemeenteraad.

Achteraf gezien lijkt deze zeer ongebruikelijke zet vooral een wanhoopsdaad, ingegeven door de minutenlange brei aan persoonlijke aanvallen die de PVV’er over zijn collega’s had uitgestort. Over de vraag of het procedureel ook een juiste zet was had de raad ook makkelijk een hele avond kunnen soebatten. Wat echter niet wegneemt dat de motie van Kruis inhoudelijk op z’n zachtst gezegd van de pot gerukt is. Immers: ik zou ook een motie in elkaar kunnen flansen die de PVV oproept om een ledenpartij te worden. Omdat het de reinste hypocrisie is dat een partij die er zo prat op gaat voor ‘de gewone man’ te staan geen enkele inspraak van haar aanhangers duldt. Zelfs niet als ze Henk of Ingrid heten. Maar laat dit nu net een van de dingen zijn waar de raad niets over te zeggen heeft. Evenals over de poppetjes die aan het roer staan van D66, de Haagse Stadspartij of GroenLinks. Daar gaan immers hun leden over.

Als Kruis zo nodig zijn zegje wil doen over de witheid van deze politici, weet hij dus wat hem te doen staat. Geeft hem meteen de kans om ook eens in levende lijve een ledenvergadering mee te maken. Mocht hij zijn keuze laten vallen op de lokalo’s van de Stadspartij, dan krijgt hij bovendien een bijna 15 jaar oude bundel van Joris Wijsmuller cadeau: ‘Haags Zuur’, over het wel en wee in het IJspaleis. Leuk voor wie nieuwsgierig is hoe de raad er in 2006 op stond.