Nauwelijks had ik 771 euro voor drie seizoenskaarten ADO afgetikt, of mijn jongste zoon verzuchtte dat het toch wel heel erg balen was, dat we opnieuw een jaar aan die suffe Keukenkampioen vast zaten. Terwijl dat absoluut niet nodig was geweest.

Hoewel een lichte neiging tot cynisme mij niet vreemd is, koos ik tegenover mijn kind voor de positieve benadering. “We zijn het vorige seizoen wel veel vaker blij met de overwinning naar huis gegaan, dan toen ADO nog in de Eredivisie speelde.” 

Dat moest hij beamen. Enthousiast ging ik verder: “Misschien is het helemaal niet zo gek om nog een jaartje in de Keukendivisie aan het team te bouwen en dan daarna echt sterk terug te keren op het hoogste niveau.”

Ik wist ook wel dat ’t gelul was, maar mijn zoon confronteerde me meteen meedogenloos met de namen van vertrokken spelers: Sam Steijn, Daryl Janmaat, Ricardo Kishna, Eljero Elia, Hervé Matthijs, Jamal Amofa, Samy Bourard… Hoezo verder bouwen aan het team? Er staat een heel nieuw team. Veel onervaren jongeren. Met een nieuwe, volstrekt onervaren trainer.

“Maar gelukkig hebben we Thomas Verheydt kunnen behouden”, boog ik het gesprek weer de optimistische kant op. Want ik dacht: als we alleen maar gaan sikkeneuren, had ik die 771 euro beter in mijn zak kunnen houden. Terzijde: twee maanden later heb ik nog steeds geen fysieke seizoenskaart mogen ontvangen. 

Cars Jeans

Inmiddels zijn we zeven wedstrijden verder, waarvan slechts eentje werd gewonnen. De eerste thuiswedstrijd tegen Den Bosch mochten we niet bijwonen, als straf van de KNVB wegens de rellen bij de laatste wedstrijd van het vorig seizoen. Werd zoiets tijdens de lockdown nog gecompenseerd, nu zwijgt ADO in alle talen.

Het management van de club heeft het waarschijnlijk te druk met het weghalen van de letters Cars Jeans op het dak, want ook al heeft zich een nieuwe naamgever aangediend en is de competitie al lang en breed begonnen, die oude sponsornaam staat er nog steeds in volle glorie. Je zal maar de nieuwe sponsor zijn. Al moet ik er meteen bij zeggen dat de nieuwe naam van het zoveelste goksyndicaat dat inmiddels de voetballerij domineert - en ADO in het bijzonder - me niet blij maakt.

Verheugend aan het begin van het nieuwe seizoen was wel alle aandacht voor trainer Dirk Kuyt. Ging het een paar maanden geleden alleen nog maar over zijn strakgetrokken ouwe bekkie en zijn obscure goktransacties in nachtelijke uren bij benzinestations, nu waren alle ogen plots gericht op de voormalige sterspeler die debuteert als coach. En dan ook nog bij dat moeilijke ADO in de Keukenkampioendivisie.

Waar de voetbalprogramma’s doorgaans louter aandacht hebben voor het hoogste niveau, was ADO met Kuyt ineens een hot item. En waar ESPN vorig seizoen ADO Den Haag wel erg vaak wegstopte in een schakelprogramma, konden we nu de meeste wedstrijden live op tv bekijken. Alsof ADO toch nog en beetje Eredivisie speelde.

Eredivisiegevoel 

Ook anderszins is het Eredivisiegevoel helemaal terug bij ADO. Het team wint namelijk vrijwel geen wedstrijd. We zijn al opgelucht als er in de slotminuten nog net een achterstand wordt weggewerkt. De euforie van vorig seizoen, toen we menig match in victorie terug naar huis reden, is compleet verdwenen. Den Bosch, MVV - met alle respect, hoor je er dan bij te zeggen - vegen Den Haag probleemloos van de mat. ADO is gespecialiseerd in achteruit spelen, met name verdediger Asante presteert niet veel meer dan terugspelen op de doelman. Niet één keeper in Nederland krijgt zoveel ballen van zijn eigen ploeg te verwerken.

En dan is er natuurlijk de teleurstelling om spits Thomas Verheydt, de boomlange Viking die ADO vorig seizoen van de ene naar de andere overwinning kopte. Verheydt is een zeer beperkte voetballer met een wankele balans, die - mits goed aangespeeld - een superwapen voor het team kan zijn. Maar als die haarscherpe voorzetten uitblijven, heb je vrij weinig aan hem.

En de voormalig topscorer geniet, naar verluid, een salaris van (inclusief bonussen) een half miljoen. De opwinding daarover is inmiddels weer een beetje naar de achtergrond verdwenen. Maar ik heb er nog eens de rekenmachine bij gepakt. Een jaar telt 52 weken van 5 werkdagen. Dat is dus 260 dagen. Trek daar de zomer- en winterstop plus bijzondere feestdagen af en je houdt pakweg 200 werkdagen over. Onze vriendelijke Hulk zou dan 2500 euro per werkdag beuren.

Ik schat in dat dit ’t gemiddelde bruto maandinkomen op Midden-Noord is. En ik weet wel dat Messi datzelfde bedrag (inclusief reclame-inkomsten) in 10 minuten bij elkaar harkt, maar het blijft door mijn hoofd spoken dat die 771 euro die ik neertel voor drie seizoenskaarten, niet eens voldoende zou zijn om Thomas Verheydt één middagje te laten trainen.

Zakdoekjes

Maar laten we het liever over de trainer hebben. Een oud Nederlands spreekwoord luidt “haring noch kuit aan iemand hebben”, ofwel niet weten wat je aan die persoon hebt. En inderdaad is volstrekt onduidelijk of de topvoetballer Kuyt ook ooit een goede trainer kan worden. Na een reeks dramatisch slechte wedstrijden - zelfs het vrouwenvoetbal van onze Oranjeleeuwinnen ziet er op sommige momenten beter uit - klonk nu voor het eerst massaal “Dirk rot op, Dirk rot op, Dirk, Dirk Dirk rot” vanaf de tribunes. De eerste witte zakdoekjes waren ook te zien.

Dat deed onze Katwijker pijn. En daardoor ging hij heel domme dingen zeggen. Het hielp ADO volgens hem niet als de aanhang zo negatief deed. De fans moesten (kennelijk ook bij wanprestatie) massaal achter het team staan. Als dat was gebeurd, had ADO misschien nog wel van Jong AZ gewonnen. Nu weet ik wel dat de meeste voetballers niet tot het intelligentste deel van ons land behoren. Maar hoe blond kun je zijn? Woedende reacties op internet, boze supporters bij de training. Raar hè?

Waar in politiek Den Haag steeds vaker de vraag klinkt hoe lang het kabinet Rutte nog stand houdt, zingt het onder de seizoenskaarthouders bij ADO nu ook rond of Kuyt de Kerst wel zal halen. Ik weet niet of hier ook op kan worden gewed? Waarschijnlijk kent Kuyt zelf wel een illegaal gokbedrijfje waar je met een plastic boodschappentasje vol cash op die weddenschap kan inzetten. Maar waar moet Dirk dan voor kiezen?