Het is 41 jaar geleden dat Wieteke van Dort in de Tweede Kamer 'Het lied van de schuld' zong. Zuiver, toonvast en direct naar het hart gaand, als altijd. Vorige week kreeg Wieteke de oeuvreprijs van de Gouden Eeuw Awards.

Ik las de berichten over de toekenning met vreugde, en met groeiende nieuwsgierigheid. In veel berichten stond dat de toekenning vooral gebaseerd was op haar bijdragen aan opnames voor de Efteling. Allright. Niks mis met het Sprookjesbos. Maar een oeuvreprijs is nou net zo geschikt om het ongewone van een oeuvre te benadrukken, iets waaraan, zeg ik optimistisch, de rest van Nederland een voorbeeld kan nemen. Het 'lied van de schuld' is dat ongewone.

De wereld van 41 jaar geleden kende geen internet. Er waren geen smartphones. Nieuws las je in de krant en je zag het op het journaal, dan moest iedereen stil zijn. En we geloofden wat er werd gezegd, fake news bestond niet. T

Toen Wieteke dat lied zong, zette ze haar goede naam op het spel, en daarmee toonde ze morele moed. Ze nam het op voor de KNIL-veteranen die tijdens de oorlog hun soldij niet doorbetaald hadden gekregen. Nederland was en is het enige land dat niet doorbetaalde, gierig, hè? En Wieteke wist op dat moment niet hoe haar lied in de kranten zou komen. Negatief kon. Gemene stukken ook. Zeker als je zo kunt zingen als zij, raak je mensen. De tekst van Harry Bannink was ook indringend, en de slotregels leverden een knock out:

Men helpt ons niet / Men vertrouwt op ons geduld / Tot de laatste man zal sterven/ En met hem de schuld /Maar als niets geschiedt/ Gaat dit hartzeer niet voorbij/Onze kind'ren, die het erven/
Denken net zo als wij /Ruim dertig jaar /Is die oorlog nu voorbij /En nog altijd geen erkenning
En geen cent soldij.

Op YouTube is er opname van te vinden. Die is slecht, want de achtergrondmuziek overheerst. Wat je wel hoort, is de vastberadenheid waarmee ze het ene woord aan het andere rijgt, en dan denk je verbaasd: maar is het nog steeds niet geregeld? Vraag dat aan de kinderen en kleinkinderen, die de erfenis hebben opgenomen.  Dat lied voorspelde het.

Ik zeg welgemeend 'hoera' voor de oeuvreprijs die Wieteke van Dort kreeg. Een groot talent verdient bekroning. Maar dat erbij de nadruk op sprookjes ligt, stelt teleur gezien de kwestie van de soldij.

https://www.indischeschrijfschool.nl