In Soerabaja

11 February 2021, 13:30 uur
Columns
mainImage

Toen het inderdaad zo koud werd als er was voorspeld, vertrok ik in gedachten naar Soerabaja. Om precies te zijn naar het  voormalige Oranje Hotel, naar een late avond waar ik, bij gebrek aan een betere uitdrukking, uit de tijd raakte.

Dankzij een subsidie kon de Stichting HALIN me naar Indonesië sturen en daar ging ik, bang voor wat ik zou aantreffen. Mijn hoofd en mijn hart zitten vol herinneringen aan Indië, allemaal geleend uit fotoboeken en verhalen van tachtigplussers en ja, zoals Margaretha Ferguson schreef: Nu wonen daar andere mensen.

Wat is er nog over van Indië? Voor mezelf wilde ik die reis twee dingen: pidjit ervaren en naar een helderziende. En gezien het zware interviewschema ook (inderdaad, dat is nummer drie) in een hotel met een zwembad, voor de ontspanning. Zo kwam ik dus in dat hotel. Doodmoe, nu al gespannen en bang voor wat er zou komen.  Dus, tijd om te gaan zwemmen.

Ik deed of het heel gewoon was dan ik in hotelbadjas met slippers in en uit de lift stapte, ook al zag ik om me heen iedereen in overdag-kleding. Bij het zwembad was het badjas uit, badmuts op en het water in. Lauwwarm water in een lang bad, ik was zowat de enige. Ik zette stevig af en telde: 'Een', het plan was er minimaal 25 te zwemmen, een mooi rond getal, dan heb je wat af.

Ik zwom heen. En terug. Heen. Terug.

En in die regelmaat, door de vermoeidheid, onder de donkere lucht, het zicht van de palmbomen aan de rand, een enkel geluid dat ik vaag wel-niet herkende, door dat alles wist ik niet meer wie en waar ik was, alleen dat het gelukt was, dat ik terug was in Indië, ergens voor de oorlog, het leven was vol mogelijkheden en zo zou het altijd blijven.

Even was het zo. Daarna weer het zwemmen naar de overzijde. Terug en heen.

Nog voor de 25 baantjes af waren, stapte ik uit het bad. Te moe, toch. En dat moment waarin ik uit de tijd was geraakt, had me meer gedaan dan ik gedacht had.

Soerabaja is voor iedereen iets anders. De 'hel' van de Bersiap, zoals een oudere dame me eens vertelde. De stad van het vlag-incident. De krokodillenstad. Voor mij is de stad een zwembad in een donkere nacht, waar ik voelde hoe ik verknoopt ben met Indië, zonder dat ik weet waarom.

 

https://www.indischeschrijfschool.nl