Wat kan politiek toch vermakelijk zijn. Zeker als het - lekker dichtbij - om gemeentepolitiek gaat. Al drie jaar beroert de voorgenomen sluiting van ziekenhuis Bronovo de gemoederen in Den Haag; de spoedeisende hulp en de splinternieuwe Intensive Care werden vooruitlopend op dit streven alvast de nek omgedraaid. 

Met name het Benoordenhout en Statenkwartier - welvarende wijken met veel VVD-stemmers - winden zich op over deze geldgedreven beslissing. Want het voor tientallen miljoenen gemoderniseerde ziekenhuis Bronovo, bedient met name dit deel van Den Haag plus Scheveningen, Wassenaar en deels zelfs Voorburg en Voorschoten.

Binnen de Haagse gemeenteraad bleef het overwegend stil. Alleen Hart voor Den Haag roerde de trom, maar dat doet de populistische Groep de Mos bij alles waarmee ze denken stemmen te kunnen vergaren. De ene keer gaat het over openbare toiletten, de andere dag over nachtvergunningen of kerstbomen-verkoop. Zo weet Hart voor Den Haag/Groep de Mos wel een paar keer per week de publiciteit te halen.

De VVD bleef echter jaren lang doof voor de geluiden uit Benoordenhout en Statenkwartier als 't ging over het voortbestaan van het geliefde ziekenhuis. En dat is op zich niet zo gek: tenslotte is het al tien jaar VVD-beleid om de zorg uit te kleden. Reden waarom er niemand meer in de (onderbetaalde) verpleging wil werken. En waarom we nu ook zo weinig IC-bedden hebben, zodat we in tijden van nood bij de Duitsers moeten aankloppen.

Kostbare grond

Bovendien is de VVD ook de partij van ’t vrije markt-denken en van de projectontwikkelaars en vastgoed-maffia, die begerig kijken naar de kostbare Bronovo-grond, waarop peperdure luxe appartementen kunnen worden gebouwd. Kavita Parbhudayal, de VVD-wethouder die economie heeft gestudeerd maar binnen het Haagse college verantwoordelijk is voor zorg, jeugd en volksgezondheid, vond het ook niet haar taak om zich met Bronovo te bemoeien. Verontruste bewoners - onder wie oud-chirurgen - werden weggezet als fossielen die de tijdgeest niet begrepen. Nee, Bronovo was niet haar zorg.

Maar ineens komt er beweging in de zaak. Waar de meeste andere partijen er het zwijgen toe doen, is uitgerekend bij de Haagse VVD Bronovo plotseling toch een hot item. Is er sprake van voortschrijdend inzicht? Is er twijfel gerezen bij de cijfers waaruit zou blijken dat drie grote ziekenhuizen voldoende is voor deze snel groeiende stad?

Of heeft wethouder Parbhudayal wellicht - net als ik - laatst geprobeerd een hopeloos verdwaalde automobilist van elders uit te leggen hoe je van de Paviljoensgracht naar het Westeinde-ziekenhuis kon rijden? Terwijl je het ziekenhuis al bijna kan ruiken, moet je dan eerst helemaal slingerdeslang afzakken naar de Waldorpstraat om vervolgens via de Vaillantlaan weer terug te keren richting centrum. Je zal maar spoedeisende hulp nodig hebben.

Het kan natuurlijk ook dat ze zich binnen de VVD zijn gaan realiseren dat een vrouw die op bevallen staat en door haar partner, racend als Max Verstappen en puffend op de maat van ‘Altijd is Kortjakje ziek’, naar Anthoniushove wordt gebracht grote kans maakt dat ze eerst een tijdje mag aansluiten in de eindeloze file bij de Mall of the Netherlands?

Verkiezingsprogramma

Nou, niets van dat alles. De leden van de VVD hebben zich gewoon laten gelden op de vergadering waar het nieuwe verkiezingsprogramma werd vastgesteld. Er waren de afgelopen tijd al wat VVD’ers die boos vanwege het Bronovo-standpunt hun lidmaatschap hadden beëindigd, maar dat haalde niets uit. Het bleek - met de nieuwe gemeenteraadsverkiezingen in zicht - veel effectiever om op de Algemene Leden Vergadering met voorstellen te komen.

Of de liberale wethouder van zorg Parbhudayal zo blij is met deze koerswijziging weet ik niet, maar opportunisme is de politiek niet vreemd en lijsttrekker Anne Mulder vindt dat het verkiezingsprogramma nu nog beter wordt gedragen in de stad. Ik denk dat hij bedoelt dat het programma nu beter wordt gedragen door zijn eigen achterban. 

Want de VVD zag bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2014 al massa’s trouwe kiezers overlopen naar de Haagse Stadspartij, omdat die faliekant tegen het nieuwe cultuurcentrum op het Spui waren. Helaas voor al die protest-stemmers, draaide het boegbeeld van verzet - lijsttrekker Joris Wijsmuller - in zijn nieuwe rol van wethouder cultuur om als een blad aan een boom. Een vorm van verraad waarvoor de Stadspartij vier jaar later fors door de kiezer werd gestraft.

Dit keer dreigden al die keurige VVD’ers die Bronovo willen behouden, bijna te worden gedwongen om volgend jaar maart op dat ordinaire zooitje van Richard de Mos (nog steeds onder verdenking van corruptie), te stemmen. Voor je het weet moet je in je driedelig grijs naar een protestvergadering in een  partycentrum waar de eigenaar met een pistool onder zijn kussen slaapt. 

Nou, dat scenario lijkt nu afgewend. De Haagse VVD heeft zijn knopen geteld en lijkt eindelijk om. Of die nieuwe opstelling van de partij meer dan schijn is en daadwerkelijk iets uithaalt moeten we afwachten. En of wethouder van zorg Parbhudayal nu luidkeels roepend "Houd Bronovo Open" actie onderneemt bij haar partijgenoten in de Tweede Kamer en het Kabinet, waag ik te betwijfelen. Maar tegen de achterban kunnen ze in elk geval volhouden dat het niet aan de VVD te wijten is als straks de sloopkogel door Bronovo gaat.