Vandaag alweer december 2020 en nog altijd krijgt Farid Azarkan van Denk het niet voor elkaar om door de dagjeskijkers van Op1 een jofele peer gevonden te worden. Zelfs niet ’n beetje.

’t Blijft een fel mannetje met veel ponteneurskribbigheid. Nóóit waait er eens een aasje humor langs dat spichtige gezicht met daarin een mond dat met strootje open gaat en met geen koevoet is dicht te slaan. Past wel bij z’n handel: vastgoed.

Ik kijk bij de aankondiging van Op1 altijd wie de gasten zijn. Veelal niet veel soeps met de weekstaf, waarin alleen Jort Kelder en de dochter van Evert ter Napel excelleren. Tenzij Farid er is.

Of Kuzu. Allebei goed voor een kostelijk avondje beroepsmoslims. Het liefst tegenover twee presentatoren die in de onderlinge slachtpartij in Hilversum op achterstand staan. Want die willen scoren, tong uit hun bek, tanden bloot.    

Gelezen, het verkiezingsprogramma van de altijd boze mannen van Denk?

Ik betwijfel of Hugo Logtenberg de moeite nam. Was ook niet echt nodig, want hij las hij op de eerste bladzijde van het pamflet direct al het nieuwe opzienbarende geloofsvoornemen: we gaan het anders doen. Daarna belde gladde Hugo met het NOS-archief.

Het nieuwe Denk-motto: we hebben geleerd van onze fouten. We worden vriendelijker, liever en attenter. Handkusjes.

Bent u uitgelachen?

Ik nog niet, want ik las tussen de regels: we zullen nooit meer tegen Powned roepen dat we er (dixit Kuzu) alles aan zullen doen om jullie omroep te vernietigen.

Ik las empathie en zelfs de grote wens om te worden toegelaten tot de wereld van de kartelschatjes en de o zo vriendelijke mee-eters als Francesco Jole en diens zakkenvullende transitievrienden. Denk doet mee. Denk fietst mee.   

Zou ik me, als ik Farid was, na het samenstellen van zo’n herstelprogramma naar Op1 hebben laten lokken?

Nee.

Maar als dat vrouwtje dat vroeger Spuiten & Slikken presenteerde en naast Logtenberg elke uitzending laat merken dat ze dat ook beter had kunnen blijven doen in plaats van stotterend het niveau te willen bereiken wat voor haar niet bereikbaar is, als zij mij in het voorgesprek vals gerust zou stellen, ging ik dan wel?

Voor geen prijs.

Ook niet als er een klein douceurtje in de kas van mijn politieke partij zou verdwijnen. Nee, nóóit. 

Farid ging wel.