Het zal niemand ontgaan zijn dat Amsterdam in brand stond. Er zijn daar de meest vreselijke dingen gebeurd en ik zag alle talkshows weer voorbij komen. De meeste gasten met deftig de Volkskrant onder hun arm. Want ja, die joden hadden het, eigenlijk, misschien en goed beschouwd, toch wel een beetje aan zichzelf te danken.
Dat giftige mannetje van Rotterdam Zuid, dat in de Tweede Kamer Denk vertegenwoordigt, sprak zelfs met een verhitte tong over Arabierenjacht, Palestijnenjacht en moslimjacht.
Er waren spreekkoren gehoord en er was door een Israëlische voetbalsupporter een Palestijnse vlag van de muur getrokken en verscheurd. Tja, dan gebeurt er ook wel wat.
Man, man, man.
Overal schoten de imams, islamitische leiders en opgefokte jongetjes van het kaliber Van Baarle met ogen als eieren zo groot in hun slachtofferrol. Het door Kuzu getrainde ventje van Denk schreeuwde moord en brand. Alles was de schuld van de joodse hooligans. Ook Johan Derksen ergerde zich geel en groen aan die stakker.
Laat ik gauw even dit zeggen: ik haat voetbalhooligans. Dat doe ik als sinds 1974 toen fans van de Spurs de eerste stoeltjes in De Kuip uit hun voegen trokken. Maar zolang we in Nederland aaiend straffen en camera’s verbieden omdat de politici van D66, PvdA en GroenLinks niet willen worden bespioneerd blijft zich dit herhalen. Punt.
In Nederland hebben we een praatcultuur en de politiek zoekt naar het gordijn waarachter men zich kan verschuilen. Op elk incident volgt ook een onderzoek. En altijd is weer een bevriend bureau dat die klus voor veel geld aanvaardt. Leer mij als oud raadslid de corruptie kennen. Bovendien geeft elk onderzoek lucht en tijd, want zodra het ei is gelegd is de druk van de ketel.
Totdat er weer elders rellen zijn. Marseille, Molenbeek, Amsterdam. Straks hier, want ook in Rotterdam loop je nu al niet veilig meer met een keppeltje op rond. Overal loeren de zwarte capuchonnetjes, die nooit met z’n tweeën, nooit met z’n drieën en vieren zijn, maar altijd in ruim verband als hyena’s gegroepeerd aanvallen.
De Jodenjacht was walgelijk en verwerpelijk.
Maar wat is de politiek in Rotterdam stil zeg. Griezelig stil bijna. Met uitzondering van raadslid Ellen Verkoelen van de Jongere Oudere Unie, die oproept tot de herinrichting van een tuchthuis, houdt zelfs Leefbaar zijn bakkes. Terwijl Pim Fortuyn alles heeft voorspeld. En dat terwijl Simon Ceulemans als fractievoorzitter toch niet op zijn mondje is gevallen.
Maar ja, de coalitie. Denk met Leefbaar. Een onmogelijk duo. Dat zie je maar weer. Aan de andere kant moet je er ook niet aan denken dat de PvdA, D66, de Partij voor de Dieren en GroenLinks het voor het zeggen krijgen, want dan wordt Rotterdam een tweede Mokum.
Maar ondertussen worden we in Rotterdam langzamerhand wel geregeerd wordt door een islamitisch blok met Stephan van Baarle vanuit de Tweede Kamer als een opruiende imam. Hoog tijd dat de Rotterdamse wethouders hun lintjesschaar terug in het naaidoosje stoppen en aan het werk gaan met zaken die er echt toe doen.
Ik heb thuis nog een speldje met de tekst: Rotterdam durft!
Ik ben benieuwd wie ik dat als eerste mag opspelden.