Op onze camping heb ik alle geschiedenisboeken over de streek – Schouwen-Duiveland - gelezen. Zowel in Zierikzee, Dreischor en Brouwerhaven waren vroeger rechtbanken. Als iemand iets fout deed, ging men soms over tot een soort tussenstraf. De veroordeelde werd verbannen, en mocht niet meer op het eiland komen. Dat verbannen was een veel gebruikt strafmiddel en het zwaard van vrouwe Justitia sneed aan twee kanten. Straf en preventie.

Tijdens de tweede wereldoorlog trapten ongeveer 30.000 Nederlanders in de nationaal socialistische propaganda om te strijden tegen het internationale Jodendom en de bolsjewistische horden uit het Oosten; zo werd hen voorgeschoteld. Ze werden lid van de Waffen SS. Uiteindelijk overleefde 18.000 man de verschrikkingen van het Oostfront en keerden terug naar ons land om direct gevangen te worden gezet. Eén ding stond vast: dienst nemen in vreemde krijgsdienst betekende dat je het Nederlanderschap verloor. Ze moesten na enkele jaren verblijf in kampen verder als stateloze burgers.

Dat zelfde lot had de mannen al getroffen die verkozen hadden om in de Spaanse burgeroorlog tegen Franco te vechten. Na de oorlog namen Nederlandse jongens, die belust op avontuur, dienst namen in het Franse vreemdelingenlegioen het verlies van hun Nederlanderschap voor lief. Ze wisten: we kunnen terugkomen, maar zijn geen Nederlander meer.

Ik kom tot deze ontboezemingen, omdat het proces is begonnen tegen een aantal moslimjongeren, dat een grote aanslag in ons land aan het voorbereiden was. Vanuit hun religieuze c.q. politieke overtuiging wilden ze een verschrikking loslaten op onschuldige mensen. Bij willekeurige mannen, vrouwen en kinderen: dood, verderf en levenslang verdriet veroorzaken. Hun doel de djihad of heilige oorlog heiligt – de naam zegt het al - de middelen. Hun idee over God is, dat Hij klaarblijkelijk het bloed van de ongelovigen over straat wil zien vloeien, dat Hij kinderen uiteen wil rijten, maar dat zelf niet kan of wil en de hulp van ‘dappere’ martelaren nodig heeft.

De beelden waarop te zien is, dat ze machinegeweren richten en zelfs hun wapens kussen, gingen over het internet. Net als de verzuchting van één van hen met een bomgordel om, dat dit het doel van zijn leven was. Dat in een land dat hen alle kans geeft op een goede scholing, sociale zekerheid en religieuze vrijheid.

Uiteraard zal de rechter over hen oordelen en ze misschien schuldig bevinden. Dan volgt een gevangenisstraf, maar daarna? Zullen ze in de gevangenis door sociaalwerkers, verlichte imams (als die al bestaan) en psychische hulpverleners van hun aberratie zijn genezen?
Misschien eigenaardig of heel erg rechts, maar ik twijfel er aan. Sterker nog ik vind dat we geen enkel risico mogen nemen en de levens van onschuldigen niet in gevaar mogen brengen. Een straf in verband met terrorisme of vermeend terrorisme moet automatisch leiden tot verlies van het recht je Nederlander te noemen. Dus afnemen van het Nederlandse paspoort en direct na het uitzitten van de straf plaatsen in een uitzettingscentrum. Het liefst nog dezelfde avond op het vliegtuig richting Islamitische heilstaat van oorsprong. Verbannen die zooi en nooit meer op legale wijzen de kans geven een voet op Nederlandse bodem te zetten. Als je bereid bent onschuldig bloed te laten vloeien voor jouw gedachtenspinsel dan “rot je maar op.”

Geef rechters daarom de mogelijkheid mensen hun Nederlanderschap af te pakken en te verbannen! Wat mij betreft ook na andere ernstige misdrijven en een dubbele nationaliteit. Eigenaardig dat er partijen zijn, die strengere wetgeving in de “verbanrichting” niet willen steunen. Je politieke gelijk mag nimmer ten koste gaan van de veiligheid van burgers.