Eerder wijdde ik al eens een column aan mijn fascinatie voor het fenomeen ‘bestaande wijken’ dat de Haagse VVD te pas en te onpas aanhaalt. Zo noemen de liberalen ook wel de wijken waar de gemeente wat hun betreft terughoudender moet zijn met bouwplannen. Een vriendelijke tipgever wees me er laatst op dat de VVD nu ook de term ‘voltooide wijken’ hanteert. Je kunt veel over hun wonen-woordvoerder Jan Pronk zeggen, maar vindingrijk is hij wel.

Ik vermoed zomaar dat de Archipelbuurt ook zo’n voltooide wijk is. Het politiekantoor aan de Burgemeester Patijnlaan komt daar op termijn leeg te staan, maar enige woningbouw op die plek was wat VVD-wethouder Anne Mulder betreft geen optie. Zijn plan was om de locatie zo nodig maar liefst twee jaar lang te reserveren voor de komst van een – mogelijk beveiligde – internationale instelling die eerst nog even gevonden moet worden. Wat mij trouwens doet afvragen wat bewoners van voltooide wijken vrolijker maakt: een omheind bastion in hun achtertuin of buren waarbij je op de koffie kunt. Verrassend genoeg lukte het de oppositie en de linkerflank van de coalitie om in de raad een stokje te steken voor de plannen van Mulder, waardoor minstens een deel van de locatie ten goede moet komen aan woningen.

Minder opbeurend was in mijn ogen de bespreking van de plannen voor Slooplust – pardon, Bouwlust-Vrederust in diezelfde raadsvergadering. Ondanks kritiek vanuit oppositiepartijen en groepen verontruste bewoners hield wethouder Martijn Balster stug vast aan de plannen om bijna 2000 woningen tegen de vlakte te gooien en renovatie geen eerlijke kans te geven. Gezien de ingrijpende aard van deze plannen is er trouwens geen twijfel over mogelijk dat Bouwlust-Vrederust niet tot het rijtje van voltooide wijken behoort.

Toen ondergetekende vroeg of bewoners een stem konden krijgen in de vraag wat er met hun woning moet gebeuren, stelde de wethouder dat de bewoners al gehoord waren door middel van bijvoorbeeld een ‘reizende tentoonstelling’. Niet geheel toevallig was ik zelf een van de bezoekers van die tentoonstelling. Het kunnen aanschouwen van een maquette waarop met een kleurtje is aangegeven of jouw woning blijft staan, was niet bepaald mijn idee van participatie.

En in plaats van echt te luisteren naar de bezwaren van groepen bewoners die zich samen verzetten tegen sloop, schuift verhuurder Staedion volgens de wethouder graag aan bij keukentafels van individuele huurders om het allemaal nog eens uit te leggen. Een woningcorporatie die vooral druk bezig lijkt met projectontwikkelaartje spelen en een wethouder die zich opstelt als PR-man van diezelfde corporatie: dit is volkshuisvesting anno 2021 in een notendop.