Prigen, dat is een legendarische locatie, Oost-Java, onder Soerabaja en boven Malang. Ik kwam het hotel Prigen tegen in een oude editie van Wapenbroeders, november 1947. Inderdaad, een beladen jaar. Wapenbroeders is een 'uitgave van en voor de Nederlandsche strijdkrachten in Ned.Indië', dus niet echt een blad voor politieke discussies. Het biedt informatie over iets van dagelijks leven van de troepen.

De menselijke maat.

De auteur is : v.d.H. Ja, wie? Dat is een raadsel voor ons.

H. vertelt iets over hoe het hotel van luxe-oord in de oorlog terecht kwam: 'De jaren gingen voorbij waarin geen Hollandse stem werd gehoord in het hotel. Na de Jap was het Republiek die bezit nam van het complex en het grootste gedeelte van de inboedel werd 'gerepublikeind' oftewel het verdween.'

De tijd verstreek en toen klonken er weer 'Hollandse stemmen' in het hotel. Ze komen er op adem, vooral door het huiselijke leven: 'Aan de drie lange tafels schikken elke dag een 59-tal mannen aan om het werk van de kok, sergeant Kok, “te keuren.”  In behoorlijke witte borden en schalen smaken de aardappelen groente en fruit beter dan in de eeuwige messtins. In de paviljoens aan de overzijde van de weg bevinden zich de kraakzindelijke slaapkamers die elke ruimte bieden aan vijf man; inplaats van modder en planken, vindt de soldaat hier een gerieflijk bed met lakens.'

Dat zijn regels die iets zeggen over het dagelijks leven en hoe heerlijk het moet zijn geweest dat weer terug te vinden in deze oorlogstijd.  Het artikel vertelt meer: 'Achter de cantinezaal in een kleine vertrek klotsen de biljarten en tekkeren de ping-pongballen van de binnenhuis sporters. Het kleine kantoortje naast het huis straalt nog licht uit. Hier is soldaat Beekenkamp uit Bussum nog druk bezig met het sorteren van pas uit Soerabaja gearriveerde post verder verzorgt Beekenkamp de gehele administratieve rompslomp die het beheer van de vakantieoord met zich meebrengt.'

Dat woord 'vakantieoord' leek me wat ruim genomen. Anno 1947 duurt de oorlog nog steeds voort, er is geen sprake meer van een eigenaar van het hotel, het is deel van een land in een moeilijke ellendige situatie, zonder veel uitzicht.

Komen en gaan van mensen, die hebben geleerd hoe tijdelijk alles kan zijn, dat laat het artikel over Prigen goed zien.

Na het lezen dacht ik, hoe zou het daar nu zijn? En ziet, Google is my friend. Meteen kreeg ik beelden van mooie hotels te Prigen. O, als de muren eens konden praten!

https://www.indischeschrijfschool.nl