Na de penalty van Duitsland tegen Denemarken ben ik naar bed gegaan. Geen zin meer in dit toernooi waar de wedstrijden niet gewonnen of verloren worden door de spelers, maar door de VAR.

Verschrikkelijke mensen

We kennen ze allemaal, die mensen die de hoofdlijnen niet zien, maar zich rechtlijnig vastpinnen op details. Toen ik ooit als jongeman een bekeuring kreeg, omdat mijn auto te dicht bij een oversteekplaats geparkeerd stond, vroeg ik de agent: ”Hoe dicht dan?” Zijn antwoord “twintig centimeter” verbijsterde me. Ik meende nog bijdehand te moeten zeggen: ”Als je vroeger op school zo je best gedaan had, was je nu geen agent geweest.”

Te laat begreep ik dat muggenzifters ook weinig gevoel voor humor hebben. Mee naar het bureau, waar een hoofdschuddende oudere agent me vertelde dat iemand als ik toch beter moest weten.*  

Hun kans

Als we als zo’n persoon in onze omgeving hebben, weten we dat we ze een opdracht moeten geven die bij hun gebrek aan inzicht past. Postzegels sorteren, archief bijhouden, tijden controleren, maar vooral geen macht over anderen geven.  Als klein baasje in het onderwijs moest ik soms ook collega’s corrigeren, die te kommaneukerig oftewel te haarkloverig  bleken. “Niet alle jaartallen zijn belangrijk, maar de feiten achter die jaartallen. In een opstel mag je taalfouten maken, omdat kinderen anders bang worden hun gedachten op te schrijven. Ze hoeven niet het hele periodieke stelsel uit hun hoofd te leren etc.etc.” Geef de mierenneukers dus geen kans.

Scheidsrechters

Voetballend in de RVB** kregen we scheidsrechters op ons niveau. Dat gaf dus weleens wrijving. Sommigen waren door onzekerheid veel te stringent en anderen grepen hun kans door zeer autoritair op te treden. “Hier komen, nog één keer en u vliegt eruit” kreeg ik regelmatig te horen. Laten we voorop stellen dat niet alle scheidsrechters binnen deze twee categorieën vielen. Sommige voelden de wedstrijd uitstekend aan, maar anderen haalde het bloed onder je nagels vandaan. Nooit eigenwijs hun ongelijk erkennen als je ze daar vriendelijk op wees.

Einde voetbal

De VAR geeft minkukkels (wat hebben we toch veel omschrijvingen voor dit nare type mens) de kans zich volkomen uit te leven. Autoritaire, eigenwijze scheidsrechter, haarklover en macht. Een gruwelijke en voor het voetbal dodelijke combinatie. Ze krijgen de kans spijkers op laag water te zoeken en ze vinden ze. Een centimetertje buitenspel. Een overtreding van vijf minuten geleden. Een bal per ongeluk tegen een arm. Het einde van een soms schitterend doelpunt.

Een van de heerlijke dingen bij voetbal is het juichen bij een doelpunt van je club. Dat is verdwenen! Natuurlijk zijn we blij, maar we weten, dat er bij de VAR mensen zitten, die zich graag laten gelden en die van hun macht genieten. Dus na het kort juichen volgt de onnatuurlijke spanning, die niets met voetbal te maken heeft. Wordt een doelpunt toegekend dan is het gejuich een zwakke weergaven van wat het ooit was.

We moeten ons dus maar weer helemaal overgeven aan de autoriteit van de scheids- en grensrechters en de VAR de VAR laten.

Nog iets, maak het die arbiters makkelijk: SCHAF BUITENSPEL AF !

*In die tijd werd bij een bekeuring ook naar je beroep geïnformeerd.

**Rotterdamse Voetbal Bond. Lager dan de vierde klasse KNVB.