Een van de grootste vreugdes van ’t jaar is me ontnomen. Ik heb het over de feestelijke verschijning van ‘Bij ons in de Residentie’, de jaarlijkste glossy over chic ’s-Gravenhage die - aldus de website - ‘in woord en beeld het luisterrijke deel van de Hofstad belicht met reportages over de mooiste evenementen en interviews met de markantste mensen uit de stad’. 

Al jaren wordt de verschijning van ‘Bij ons in de Residentie’ eind november gevierd alsof zojuist ’t eerste vaatje nieuwe haring is afgehamerd. Maar in 2019 moet het illustere Hotel des Indes het zonder dit Event of the Year stellen. De nieuwe editie schijnt tot ergens volgend jaar uitgesteld. Dat is in deze feestmaand niet alleen een teleurstelling voor mij, maar natuurlijk met name voor al die chique Hagenaars en markante mensen die in de achterliggende maanden zijn geïnterviewd. Want zoals het spreekwoord zegt: van uitstel komt afstel.

Wat is er loos? Wil het financieel niet meer lukken? De bloeiperiode voor glossys lijkt inderdaad voorbij, zoals in de loop der tijd ook familietijdschriften, opiniebladen en roddelpers de weg omlaag mochten ervaren. Maar ‘Bij ons in de Residentie’ scheen tegen alles bestand. Notabene ontstaan midden in de crisis, moest je je als lezer bij elke nieuwe uitgave door pagina’s en pagina’s advertenties worstelen voordat je eindelijk een redactioneel tekstje vond. Het geld kwam er met bakken tegelijk binnen. 

Hangt het niet verschijnen dit jaar wellicht samen met het feit dat uitgever/samensteller Gijsbert Spierenburg - Spier voor intimi - afgelopen zomer zijn handen van ‘Bij ons in de Residentie’ heeft afgetrokken? Is met hem de glans verdwenen? De 68-jarige Gijs vond dat hij lang genoeg had gewerkt en wil nu rustig op een terrasje in de zon van zijn pensioen genieten. Want ‘Bij ons in de Residentie’ is geen baantje dat je er in een paar dagen per week even bij doet. 

Maar is met het vertrek van Gijs meteen ook de animo om ruimte in het magazine te kopen afgenomen? Want wie in de glossy wil, moet diep in de buidel tasten. Niet alleen voor advertentieruimte. Nee, ook de meeste artikelen in ‘De Residentie’ zijn vermomde reclamepraatjes. Vastgoed-baasjes, autohandelaren, beleggingsadviseurs, projectontwikkelaars, juweliers, advocaten, plastisch chirurgen en publiciteitsgeile kunsthandelaren kopen voor enige duizenden euro’s per pagina een interview of reportage om eens lekker in ’t zonnetje te worden gezet. 

Het geraffineerde van het concept is, dat al die gekochte hiep-hiep-hoera-artikelen in het blad worden afgewisseld met enkele echte interviews met werkelijk markante Hagenaars van 't kaliber Paul van Vliet, Ankie Broekers-Knol of zelfs een verdwaalde prinses. ‘Bij ons in de Residentie’ is eigenlijk een hele dikke reclamefolder en gaat net zo min over chic ’s-Gravenhage als Business Class van Harry Mens een serieus financieel-economisch tv-programma is. 

Sterker, Gijsbert Spierenburg heeft dáár het trucje geleerd. Als schnabbelaar bij Business Class zag Spier hoeveel geld er door al die zelfingenomen patjepeeërs werd neergeteld om op zondagochtend bij meesterinterviewer Mens aan tafel te mogen verschijnen. Dat de kijkcijfers van Business Class tot de categorie ‘Late Night met Twan Huys’ behoren, kan al die ijdeltuiten niet deren. Ze zijn op tv geweest en hebben à raison van €14.500 exclusief BTW hun product zes minuten mogen aanprijzen.

Net als Harry Mens nam Gijs de verkoop van interviews, reportages en echte advertenties in eigen hand. Wellevend en altijd goed gekleed toog hij langs de notabelen, de ondernemers en de nouveaux riches die hij in de voorgaande jaren als society-verslaggever voor de Haagsche Courant al bossen veren in de reet had gestoken. En dat wierp zijn vruchten af. 

Tot vorig jaar. Want relaties en goodwill kun je niet zo maar aan een opvolger overdragen. Terwijl in veel bedrijven het geld tegen de plinten klotst, maken de markantste ondernemers uit Den Haag ineens pas op de plaats. Of ze steken hun marketingbudget in het meer sprankelende kwartaalblad Leven. Want de wintereditie van deze concurrent werd onlangs luisterrijk ten doop gehouden in het prestigieuze Louwman Museum. Notabene door TV-presentatrice Sandra Schuurhof, die voorheen aan de redactie van ‘Bij ons in de Residentie’ verbonden was. Sterker, in 2018 presenteerde zij stralend de verschijning van het nieuwe nummer. Pijnlijk. Kapen ze niet alleen je adverteerders, maar ook je ambassadrice!

Op de website van ‘Bij ons in de Residentie’ lezen we daags voor de jaarwisseling nog niets over de afwezigheid van editie 2019. Maar de medewerkers van het jaarmagazine (anderhalf-jaar-magazine?) hebben inmiddels al wel te horen gekregen dat hun honorarium fors lager wordt. Hoe moet dat nu met al die chique en markante Hagenaars die zo dolgraag de glossy tijdens de feestdagen in familiekring hadden doen rondgaan? 

De vraagt doemt op: zit er nog Leven in ‘De Residentie’ of heeft de glossy van die slimme Gijs alle glans verloren? Gloort er nog hoop aan de horizon - zo er al van een horizon sprake is - en wordt er volgend jaar toch nog ergens een bescheiden feestje gevierd? Des Indes is vermoedelijk te duur geworden. Maar als ze dat magazine nou eens lekker goedkoop in Hongarije laten drukken en bij de presentatie in een leuke pizzeria alle gasten zelf wat te drinken meebrengen?