De gemeente benut de wintermaanden om onder meer de bossen in een goede gezondheid te houden. Dat gebeurt ondermeer door het uitdunnen van de bossen opdat er een gevarieerd systeem blijft voor dier, mens en toekomst.

Dat betekent dat bezoekers deze maanden paarden kunnen zich slepen met stammen en bomen met gekleurde tekens. De Haagse bossen zijn afwisselende met verschillende boomsoorten en variantie in open en dichte plekken. “Dat willen we graag zo houden voor mens en dier en dat gaat niet vanzelf. Daar moeten we aan werken, zoals dat in veel bossen van Nederland gebeurt”, vertelt Albert-Jan van gemeente.

Bepaalde boomsoorten, zoals de esdoorn of de beuk, groeien heel snel en verdringen andere boomsoorten; ze maken de bodem van het bos heel donker, waardoor er nauwelijks iets kan groeien. “Zonder variatie van boomsoorten groeit het bos vol met de ‘sterkste’ boomsoorten, zoals esdoorns en beuken, en wordt het bos veel te eenzijdig." 

Want variatie in boomsoorten en dicht- en openheid is goed voor het bos. Het maakt het niet alleen aantrekkelijker voor bezoekers, maar het trekt ook verschillende soorten insecten en vogels aan. In open ruimten groeit lage begroeing, zoals kruiden en struiken. Hier vinden bijvoorbeeld vogels hun besjes om te eten en vinden ze hun schuilplek. Als er te veel schaduw is van bijvoorbeeld beuken, verdwijnen die struiken.

Om het bos dus gezond en gevarieerd te houden, moet de natuur een handje worden geholpen. “Dat doen we door te ‘dunnen’. We halen bomen weg zodat andere bomen meer ruimte krijgen om groter te groeien en ouder te worden. De bomen die blijven staan, noemen wij ook wel ‘toekomstbomen’ omdat we niet alleen ruimte maken voor andere bomen om te groeien, maar ook omdat er zo meer licht op de bosgrond terecht komt. Hierdoor krijgen bepaalde struiken of bloemen, zoals boshyacinten, ook weer meer kans om te groeien”, zegt Albert-Jan.