Er komt geen onderzoek naar de achtergrond van de insprekers in de gemeenteraadsvergadering van 11 januari dit jaar. De partij Hart voor Den Haag had daarom gevraagd.

Tijdens de raadsvergadering werd gesproken over een aantal geweldsincidenten in de wijk Bouwlust in Den Haag Zuidwest. De meeste insprekers ergerden zich aan de volgens hen tenditieuze berichtgeving in pers en politiek, waarin werd gesproken van banlieues en het mislukken van de multiculturele samenleving.

Gemeenteraadslid Ralf Sluijs (foto onder) wilde weten of de insprekers een subsidierelatie hebben met de gemeente, hetzij als persoon, hetzij als werknemer van een organisatie die subsidie krijgt van de gemeente. Sluijs wilde weten hoe hoog de eventuele totale subsidiebedragen zijn. Ook vroeg hij inzage in alle eventuele communicatie - zoals mails, appjes, sms-berichten etc. - van collegeleden met de insprekers.

Persoonlijke titel

Het stadsbestuur laat nu weten die gegevens niet te kunnen verstrekken. "Wij hebben het openbare subsidieregister geraadpleegd en daarin geen subsidierelaties gevonden met één of meerdere insprekers. Hun eventuele werkgevers zijn ons niet bekend. Wij hebben daar geen nader onderzoek naar gedaan, omdat alle insprekers hebben aangegeven op persoonlijke titel in te spreken."

Verder schrijft het stadsbestuur aan de gemeenteraad dat geen van de personen die tijdens de raadsvergadering hebben ingesproken met het college of met een van de collegeleden heeft gecommuniceerd.

Tekst gaat door onder foto.

Ongemakkelijk gevoel

In de brief aan de gemeenteraad schrijft het college ook dat de vragen van Hart voor Den Haag hen "een ongemakkelijk gevoel" bezorgden. "Dat gevoel is gelegen in het feit dat inspraak een democratisch recht is, de insprekers op persoonlijke titel hebben ingesproken en vervolgens naar aanleiding van de inhoud van hun spreektekst vragen worden gesteld over hun werkgevers, eventuele subsidierelaties daarmee en over hun communicatie met het college. Dit bergt het risico in zich dat potentiële insprekers zich ervan weerhouden voelen om van hun democratische recht gebruik te maken en dat zou daarmee een ongewenste uitholling van dit (burger)instrument kunnen betekenen. Insprekers moeten zich juist welkom en veilig voelen."