Na weken van vaak strenge maatregelen in de strijd tegen de verdere verspreiding van het coronavirus en aan de vooravond van een aantal bijzondere dagen, heeft burgemeester Remkes zich in een open brief gericht op alle inwoners  van de stad. Hierbij een deel van die brief.

Beste Hagenaars en Hagenezen,

Al ruim een maand houdt de coronacrisis de wereld, ons land en onze stad in zijn greep. Tegelijkertijd proberen we ons leven zo goed mogelijk voort te zetten. Nog even en de tijd van herdenken en vieren breekt aan: Koningsdag, Dodenherdenking en Bevrijdingsdag. In Den Haag horen bij dat rijtje ook 8 mei, het moment waarop onze stad in 1945 werd bevrijd en 10 mei, de dag waarop in 1940 de Slag om de Residentie werd geleverd. De maatregelen die noodzakelijk zijn om het coronavirus in te dammen, zorgen ervoor dat we deze dagen niet kunnen beleven zoals we gewend zijn. Maar dat neemt niet weg dat we ook nu allemaal kunnen stilstaan bij deze verschillende momenten. Sterker nog, juist nu is dat belangrijker dan ooit. Niet alleen omdat het 75 jaar geleden is dat de Tweede Wereldoorlog ten einde kwam. Ook nu we thuis moeten blijven bevestigen deze dagen van vieren en herdenken onze verbondenheid met elkaar en met de generaties vóór ons. En we beseffen eens te meer wat ons allergrootste bezit is: vrijheid. Een vrijheid die slechts kan bestaan wanneer we ons er allemaal verantwoordelijk voor voelen. Net zoals we alleen samen de coronacrisis tot een goed einde kunnen brengen.

Op het ogenblik is onze persoonlijke vrijheid noodgedwongen tijdelijk ingeperkt. Dat doet velen van ons denken aan de onvrijheid ten tijde van bezetting van Nederland, al zijn wij bijna allemaal van de naoorlogse generatie en hebben we het niet zelf ervaren. Maar we kennen de verhalen van onze ouders en grootouders en al die mensen die de oorlog wél hebben meegemaakt. Toen waren het de soldatenlaarzen van de bezetter, de nazi’s, die ons knechtten, onze vrijheden in de weg stonden, onze democratische grondrechten wegvaagden. Nu is dat laatste gelukkig niet aan de orde, maar is het de sluipmoordenaar corona die ons dagelijkse leven beheerst en onze bewegingsvrijheid drastisch inperkt. Het is een grote inbreuk op de vrijheid die na 1945 (gelukkig!) voor ons steeds meer de norm is geworden. De vrijheid die we koesteren. Hoe ernstig de huidige situatie ook is, hoezeer de huidige maatregelen ook een inbreuk vormen op onze persoonlijke vrijheid, toch is onze situatie onvergelijkbaar met de Tweede Wereldoorlog. Wanneer we ons dát realiseren dan beseffen we óók hoe relatief de inbreuk van de huidige maatregelen op onze persoonlijke vrijheid nu is, vergeleken met de onvrijheid van toen. En ik ben ervan overtuigd: onze spankracht moet dit aankunnen.

Tot slot nog dit: bij het begin van de coronacrisis zei de minister-president tot iedereen: let een beetje op elkaar. Ook in Den Haag hebben veel mensen dat heel serieus genomen; in korte tijd ontstonden allerlei mooie initiatieven om elkaar te helpen en vooral ouderen en hulpbehoevende stadsgenoten te ondersteunen. Ik vind dat hartverwarmend en zeg u eerlijk: ik ben trots op u!

Laten we ook de komende tijd elkaar niet uit het oog verliezen, dan komt ook Den Haag deze moeilijke tijd te boven.

Ik wens u allemaal alle goeds en bovenal veel gezondheid.

Johan Remkes