Vertrekkend wethouder Financiën en Stadsontwikkeling Boudewijn Revis refereerde woensdag in zijn afscheidsspeech aan een van de wijze lessen die partijgenoot Anne Mulder (kort daarna gekozen tot zijn opvolger) hem ooit gaf toen hij hem opvolgde als fractievoorzitter van de VVD in de Haagse raad: 'Alles wat je op je afscheid hebt te zeggen, is te laat'.
Het was volgens Revis dus een wijze les, 'ik heb ook geprobeerd zo te leven, door elke dag te denken wat ga ik doen, wat ga ik zeggen', om daarna aan te geven dat het betekende dat hij eigenlijk niet veel meer te zeggen had.
Maaaaarr, stelde hij vervolgens, wethouder zijn doen je niet alleen, dat doe je samen met de mensen om je heen, je gezin (de eerste en voornaamste pijler), dat er aan moesten wennen dat een wethouder op de meest vreemde tijdstippen thuiskwam. Hij refereerde aan een uitspraak van zijn vrouw tegen een van zijn zoons als die buiten ging spelen: 'je bent wel de zoon van de wethouder he'.
Hij bedankte vervolgens de VVD, de partij die hem de kans heeft gegeven de politiek in te gaan, die hem de kans heeft gegeven veel te leren, van wethouders, van raadsleden. "Zonder partij kun je dit werk niet doen."
Revis gaf in zijn dankwoord hoog op van de vele duizenden ambtenaren in de stad die volgens hem bijna allemaal goed zijn, lef en daadkracht durven tonen en daarna durven te handelen. Hij wilde niemand specifiek benoemen, behalve het Team Kust Gezond, het ingenieursbureau, het team Binckhorst, het Team Rotterdamsebaan, het team Amare 'dat jarenlang onder verschillende, moeilijke omstandigheden zijn werk deed en waardoor er nu binnenkort een mooi gebouw staat'.
Maar hij noemde ook het Team Haagse Markt, dat een moeilijke renovatie diende door te voeren onder steeds wisselende omstandigheden, zijn bestuursadviseurs (die deze week onder vuur kwamen te liggen van Hart voor Den Haag/Groep de Mos) en zijn secretariaat, in wisselende samenstellingen.
Een bijzonder dank had Revis voor zijn chauffeurs, die met hem lief en leed hebben gedeeld, die de meest vreemde gesprekken op de achterbank van de wagen hoorden maar die hij altijd voor 100 procent vertrouwde.
Hij had zelfs mooie woorden voor de raad, waarmee hij de laatste maanden toch behoorlijk in de clinch heeft gelegen wat betreft onder meer Amare en zeker integriteit van een vertrokken directeur die rechtstreeks onder Revis viel. Maar er was wel wederzijds respect, concludeerde hij.
Heel specifiek noemde Revis een vriend, 'die ongetwijfeld ergens toekijkt', die mij een jaar geleden aangaf 'je staat op de toppen van je kunnen, wanneer neemt je hier afscheid'. "Dank voor al je steun."