Ex-Stalinist Verduyn Lunel met lofzang op Groep de Mos

24 May 2018, 18:15 uur
Politiek
mainImage
Digitaal Dagblad
Afbeelding is niet meer beschikbaar

Studenten en docenten van de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag herinneren zich hun oude directeur Jack Verduyn Lunel vooral om zijn Stalinistische schrikbewind. Hij kon onbedaarlijk blaffen. Anderen beweren echter dat hij dit deed uit zuinigheid: om een waakhond uit te sparen. Feit is dat Verduyn Lunel altijd een van de meest besproken Hagenaars is geweest, zeker in zijn tijd als raadslid en wethouder in de jaren zeventig en tachtig voor PPR en Links Den Haag, voorlopers van GroenLinks. En zie daar: de ‘linkse rakker’ van weleer is weer even terug in de publiciteit met een opmerkelijke lofzang op ‘rechts’ Den Haag.

“Ik hoor niet bij degenen die verbijsterd zijn over de overwinning van Richard de Mos,” zegt Jack Verduyn Lunel vandaag in een interview met weekblad Den Haag Centraal. “Kijk, ik heb mij wel over zijn verleden als PVV’er heen moeten zetten. Maar ik hou wel van recht-toe-recht-aan-politiek. Behalve dat rare standpunt over vluchtelingen en dingen die ermee te maken hebben, vind ik zijn programma ook helemaal niet zo stuitend. Wat De Mos doet is voor een deel populisme, maar daar wil ik het niet mee afdoen. Als je knokt voor heel concrete dingen, ga je zaken bereiken. Met betere dossierkennis dan de jaknikkers in de raad, en een band met de buurt.”

En: “Ik probeerde het ook zo te doen, al kon ik niet voor élk belang opkomen. Daar heeft hij weinig last van, lijkt het. Maar de manier waarop, staat me wel aan. Ze hebben ook in alle wijken mensen die actief zijn en de wijkproblemen naar de fractie vertalen.”

Verduyn Lunel zegt verder in het weekblad dat hij de verkiezingsprogramma’s van D66, GroenLinks, VVD en Groep de Mos deze keer een stuk concreter vond dan vroeger. “Behalve misschien dat van D66. Groep de Mos heeft bij wijze van spreken voor elke losliggende straattegel in de stad een probleemomschrijving. De oplossing die ze helaas vaak voorstellen is: we gaan het oplossen, zonder precies te zeggen hoe. Maar je kan ze veel punten toezeggen. Neem bijvoorbeeld het voorstel om een onafhankelijke ombudsman aan te stellen voor het bedrijfsleven. Wat is daar tegen?”