De twee gezichtsbepalende kranen van Conrad-Stork in Laakhaven zijn definitief gered. Ze zijn aangewezen als gemeentelijk monument en zullen worden geconserveerd. Dat heeft verantwoordelijk wethouder Joris Wijsmuller (Haagse Stadspartij) aan de gemeenteraad laten weten.

De kranen worden komend voorjaar grondig schoongemaakt en opgeknapt. Bij het opnieuw schilderen worden de bedrijfskleuren van Fabriton en Verhulst aangehouden. Met de kraan aan de Neherkade werd in de jaren zestig zand en grind gelost voor de betoncentrale Fabriton. De andere kraan aan de Calandkade was van bouwmaterialenhandel Verhulst. De kranen zijn in 1968 gebouwd en deden eerst dienst in Kralingse Veer. In 1972 werden ze door de bedrijven Fabriton en Verhulst aangekocht en in Laakhaven geplaatst. Daar bleven ze operationeel tot respectievelijk 1998 (Neherkade) en 2012 (Calandkade). De kranen kwamen in bezit van de gemeente na aankoop van de bedrijven Fabriton en Verhulst. Bij de sloop van de opstallen - om ruimte te maken voor de bouw van nieuwe woningen - zijn de kranen toen bewust gehandhaafd. Wel is de kraan aan de Neherkade in 2004 verplaatst voor woningbouw. De kraan is daarbij op een nieuwe fundering geplaatst en geschilderd.

De portaalkranen zijn tot gemeentelijk monument uitgeroepen vanwege de architectuurhistorische waarde als voorbeeld van industrieel erfgoed uit de jaren zestig. Het heeft cultuurhistorische waarde als verwijzing naar de havengebonden activiteiten van de Petroleumhaven.

“Het zijn de laatste twee oorspronkelijke kranen van de Laakhaven en daarmee van zeldzame betekenis,” zegt raadslid Peter Bos van de Haagse Stadspartij, die het stadsbestuur vorig jaar door middel van raadsvragen verzocht beide kranen te behouden. “Dit is nu goed nieuws. Behalve de RAC-hallen en Maakhaven is er veel gesloopt in Laakhaven. Fantastisch dat deze havenkranen nu blijven staan. Het is markant industrieel erfgoed en herinnert aan het industriële verleden van Laakhaven.”

(de beide kranen in Laakhaven, 2007; foto: Dienst Stedelijke Ontwikkeling/Willem Vermeij, Collectie Haags Gemeentearchief)