We zijn het zo zachtjesaan wel gewend. Telkens weer worden we verrast door onorthodoxe maatregelen waar het gaat om het bestrijden van het personeelstekort in het onderwijs. Het aantrekken van personeel door bemiddeling van een uitzendbureau wordt nu vaak als min of meer laatste redmiddel gebruikt.

In de huidige maatschappij is het gemeengoed geworden gebruik te maken van flexwerkers. Te pas en te onpas worden mensen als zzp’er ingehuurd, worden flexibele arbeidscontracten afgesloten, waarbij zowel werkgevers als werknemers hun voordeel zoeken.

Dit fenomeen past naar mijn idee helemaal in het tijdsbeeld van nu. Het korte termijn denken lijkt de hoogste prioriteit te hebben. Het hier en nu telt.

De tijdelijke arbeidscontracten zie je op veel plaatsen, van schoonmakers tot  huisschilders, van verpleegkundigen tot onderwijsgevenden. Van een huisarts begreep ik dat zij geen collega kon vinden die wilde participeren in haar maatschap. Te veel gedoe, veel te veel verantwoordelijkheid, te lange diensten. Zelfs daar dus!

Dan kom ik bij het kernwoord van mijn betoog.

Betrokkenheid!

Voor mij is het van eminent belang dat de werkende mens zich betrokken voelt bij het werk dat hij doet en wil functioneren in een omgeving waar een mens plezier heeft en mee wil werken aan een fijne bedrijfscultuur, mee wil denken waar het gaat om kansen en bedreigingen, in een team wil functioneren teneinde collega’s te ondersteunen en daarmee en daarnaast de eigen ontwikkeling bevordert.

Plezier werkt prestatie verhogend en ook werkdruk verlagend.

Bij tijdelijke arbeidsovereenkomsten staan de verdiensten voorop, is de welvaart uitgangspunt. Betrokkenheid speelt geen of een zeer ondergeschikte rol. Het karwei moet geklaard worden. Niet meer en niet minder.

Bij permanente arbeidscontracten staat welbevinden voorop en is welvaart een prettige bijkomstigheid. De betrokkenheid speelt een heel belangrijke rol. Waardering van collega’s en leidinggevende is daarbij een extra stimulans.

Al eerder heb ik het standpunt verkondigt dat welvaart een prikkel is die op korte termijn werkt, maar dat welzijn een permante effect heeft.

Werkdruk moet omlaag

Daarom moet in het onderwijs in eerste instantie gekeken worden naar de omstandigheden waaronder gewerkt moet worden. De werkdruk moet omlaag. Zo is passend onderwijs een achterhaalde, onuitvoerbare zaak gebleken en heeft alleen maar en onnodig taakverzwarend gewerkt. Ook de administratieve last moet omlaag. Te veel regeltjes, te weinig eigen verantwoordelijkheid. Eigen verantwoordelijkheid die juist zo positief kan werken en het plezier in je werk kan verhogen! Professionaliteit en beroepseer, daar gaat het om!

Het mag duidelijk zijn dat ik absoluut geen voorstander ben van het inhuren van uitzendkrachten. Het zijn niet alleen passanten die zich niet bezig hoeven te houden met de zogenaamde randverschijnselen als vergaderingen na schooltijd, ouderavonden en dergelijke.

Ze voegen niets toe aan de lange termijn ontwikkeling van de school. Stilstaan is ook hier weer achteruitgang.  

Daarbij komt dat de uitzendbureaus geld onttrekken aan het onderwijs. Ze verdienen er zelf aan en de totale loonkosten van de flexwerkers zijn veel hoger dan die van de reguliere leerkrachten. Onderwijsgeld hoort bij het onderwijs terecht te komen en nergens anders. Uitzendbureaus onttrekken daarnaast leerkrachten aan het beschikbare circuit en versterken zo de krapte op de arbeidsmarkt. Wat mij betreft een totaal nutteloos fenomeen.

Afschaffen, niet meer inhuren. Dan verdwijnen ze vanzelf.

Weg met het korte termijn denken, leve de betrokkenheid!