Zonder er veel moeite voor te doen ben ik boven de zeventig geworden. Natuurlijk neem ik medicijnen in, maar verder ging het vanzelf.

Op weg naar de zeventigplus heb ik veel zien veranderen. Mijn moeder werd ineens in haar dagelijkse taken geholpen door een wasmachine, een centrifuge, een mixer, een koffiemolen en een koelkast. Er kwam zelfs een elektrisch mes.

Wij waren de eersten op de galerij die telefoon kregen, maar om het lezen te bevorderen hadden we radiodistributie (vier staatszenders) en kochten mijn ouders heel laat een televisie, die voor goed zicht afhankelijk was van een ingewikkelde antenne op het dak. Ik heb mijn studie pas kunnen afronden nadat het eerste programma met taalcorrectie uitkwam. Ik ben woordblind; vandaar ook dat gedwongen lezen.

De veranderingen verliepen in een rap tempo en bleven aanhouden tot vandaag de dag. Nog zie ik de oude Anton Philips in de jaren tachtig op de tv uitleggen, dat wij in onze tijd allemaal een kastje in de hand zouden hebben, waarmee we konden communiceren en rekenen. Glimlachend haalden we onze schouders op: lariekoek.

Mijn generatie heeft niet alleen van alles meegemaakt, maar ook heel veel bewerkstelligd. We zijn opgegroeid met het besef dat er gewerkt moest worden voor ons dagelijks brood. We deden dat ook zonder morren. Dat zonder morren is wat mij betreft nu afgelopen, want sinds enkele maanden word ik aangezien voor potentiële witwasser en/of terrorist.

Onschuld aantonen

In onze rechtspleging is het zo, dat als je ergens van beschuldigd wordt de overheid moet aantonen dat je schuldig bent. Banken en andere spaar- c.q. beleggingsfondsen hanteren de omgekeerde bewijsvoering. Ik moet aantonen dat ik niet schuldig ben.

Sinds jaar en dag heb ik een kleine rekening bij een Rotterdams beleggingsfonds. Dat fonds wil dat ik na veertig jaar ga aantonen geen criminele bedoelingen te hebben.

Via een voor mij vrijwel onoverkoombare procedure willen ze mijn paspoort zien. Daartoe moet ik naar de app-store, een QR-code downloaden, een selfie maken binnen een paar seconden (drie kanten) en daarna de chip op mijn paspoort fotograferen. Diverse pogingen mislukten, maar met behulp van onze zoon zijn zowel mijn vrouw als ik toch geïdentificeerd. Het kostte uren!

Helaas bleek het, ondanks de bedankjes van het fonds, bij Nel toch ergens buiten onze schuld verkeerd te zijn gegaan: overdoen! Weigeren is geen optie, want – werd dreigend vermeld - dan wordt mijn rekening geblokkeerd. N.B. ik kan dan niet bij mijn bloedeigen centen! Zij hebben klaarblijkelijk het recht zoiets te doen.

Zoveel cash is verdacht

Voor mijn nieuwe hobby verkeer ik veel in Leerdam en de stichting waar ik voor werk heeft vier rekeningen bij twee banken. Bij één van die banken heb ik al een rekening, maar toch moest ik weer de hele identificatieprocedure volgen net als bij die andere - voor mij dus nieuwe – bank. Gelukkig hebben wij bestuurders van de stichting - alle drie zeventigers - professionele hulp, die ons bijstaat. Het duurde vrijwel de hele dag!

Eenmaal ingelogd wilden we het bedrag om geld over te maken verhogen. Mijn medebestuurder klikte aan en plotseling werd de rekening geblokkeerd. Gebeld en doorverbonden met een bankmeneer, die allerlei vragen ging stellen en ons uiteindelijk hielp. We hadden op het icoontje cash gedrukt en om zoveel cashgeld vragen is verdacht. De meneer bleek ook van de afdeling fraude, want hij kon ons niet doorverbinden, maar wel déblokkeren. Het verhogen van de limit moest op een andere afdeling toegestaan worden en daar ging hij niet over; uiteindelijk kwam alles in orde, maar het zweet stond op onze voorhoofden.

Wij waren bereid geweest met onze paspoort in de hand naar ieder filiaal van de bank te gaan om ons te identificeren, maar dat bleek niet te doen gebruikelijk. Nu hebben wij dus hulp gehad, maar ik heb oudere kennissen, die nog steeds geen up-to-date telefoon hebben. Hoe moeten die aantonen dat ze geen financiële ploerten zijn?

Kafka

Begin vorige eeuw schreef Franz Kafka enkele boeken waarin hij de worsteling van het individu met staatsapparaten beschrijft. De hoofdpersonen gaan uiteindelijk ten onder, omdat ze valse beschuldigingen niet kunnen weerleggen en verzuipen in de bureaucratie.

In deze kafkaëske toestand verkeren op dit moment vele ouderen. Dat is een grove schande, omdat teruggaan naar een eenvoudige procedure niet wordt toegestaan; digitaal identificeren is goedkoper.

Het bankkartel maakt weer gigantische winsten. Besteed een deel daarvan om ouderen te verlossen van de digitale dwingelandij!